Tuesday 6 December 2011

Πλούταρχος: Ηθικά - Περί Σαρκοφαγίας!

Το θέμα της ηθικής απέναντι στα άλλα είδη δεν είναι καινούριο. Πάντα υπήρχαν άνθρωποι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των άλλων ειδών, φυτοφάγοι για λόγους ηθικής από την αρχαιότητα, άνθρωποι γνωστοί κατά τα άλλα από τα βιβλία μας, αλλά το κομμάτι εκείνο της ζωής τους και της φιλοσοφίας τους που αφορά την ηθική απέναντι στα άλλα είδη αποσιωπήθηκε παντελώς!!!!                                                                                                                                  Έτσι, και ο αρχαίος Έλληνας βιογράφος και φιλόσοφος Πλούταρχος (50 - 120 μ.Χ.) από την Χαιρώνεια της Βοιωτίας, στο έργο του  ΗΘΙΚΑ  αφιέρωσε ένα τμήμα με τίτλο Περί Σαρκοφαγίας στο θέμα της ηθικής απέναντι στα ζώα και στο πόσο ανήθικο είναι να τα σκοτώνουμε και να τα τρώμε!
Σε ένα απόσπασμα αναφέρει: "....... Το ότι δεν είναι στην φύση του ανθρώπου να τρώει κρέας φαίνεται κατ΄αρχάς από την κατασκευή των σωμάτων. Πράγματι, το ανθρώπινο σώμα δεν μοιάζει με κανενός ζώου απ΄όσα έχουν φτειαχτεί για να τρώνε κρέας, δεν υπάρχουν προτεταμένα χείλη, μυτερά νύχια, κοφτερά δόντια, γερό στομάχι και θερμή πνοή ικανή να μετατρέψει και να επεξεργασθεί τα βαριά συστατικά του κρέατος. Ως εκ τούτου η φύση με τα λεία δόντια, το μικρό στόμα, τη μαλακιά γλώσσα και την αδυναμία της πνοής για πέψη αποκλείει την σαρκοφαγία.
Αν υποστηρίζεις πως είσαι φτιαγμένος για τέτοιου είδους τροφή, πρώτα σκότωσε ο ίδιος αυτό που θέλεις να φας, από μόνος σου, χωρίς να χρησιμοποιήσεις κοπίδι, ρόπαλο ούτε πέλεκι. Αντίθετα, όπως οι λύκοι, οι αρκούδες και τα λιοντάρια σκοτώνουν μόνα τους τα ζώα που τρώνε, σκότωσε και εσύ με δάγκωμα βόδι ή με το στόμα γουρούνι, ξέσκισε αρνί ή λαγό και πέσε επάνω του να το φας όσο είναι ζωντανό, όπως εκείνα (τα σαρκοφάγα ζώα). Αν περιμένεις να βρεθεί νεκρό αυτό που τρώς και η παρουσία της ψυχής του σε κάνει να ντρέπεσαι στο να φας την σάρκα, γιατί τρως το άψυχο πηγαίνοντας ενάντια στην φύση; Ωστόσο ούτε άψυχο και νεκρό το τρώνε όπως είναι, αλλά το βράζουν, το ψήνουν, το μεταβάλλουν με φωτιά και χημικές ουσίες, αλλοιώνοντας, μετατρέποντας και σβήνοντας με μύρια καρυκεύματα την γεύση του αίματος, ώστε το γευστικό όργανο να εξαπατηθεί και να δεχθεί ό,τι του είναι ξένο........"