Η άγνωστη, υπέροχη πτυχή της ζωής και του χαρακτήρα του Paul Mc Cartney

 Ο τραγουδιστής Paul Mc Cartney μέλος του θρυλικού τετραμελούς συγκροτήματος των the Beatles (τα Σκαθάρια), που έγραψε ιστορία την δεκαετία του 1960, έγινε εφέτος στις 18 Ιουνίου 81 ετών.

Όλοι μας γνωρίζουμε τα τραγούδια του, ή τα έχουμε ακούσει τυχαία στο ράδιο, διότι πρόκειται για τραγούδια διαχρονικά. Αυτό που παραμένει άγνωστο, είναι η αγάπη του και ο αγώνας του για τα δικαιώματα των ζώων.

Εάν θέλεις, κάνε "κλικ" στην ακόλουθη εικόνα και δες στην ιστοσελίδα της οργάνωσης Meat org. (με τον υπότιτλο "Η ιστοσελίδα, την οποία η βιομηχανία κρέατος δεν θέλει να δεις!") την ταινία ντοκυμαντέρ Glass Walls, στην οποία ο Paul Mc Cartney παρουσιάζει την φρίκη των σφαγείων. Από τον ίδιον ειπώθηκε το περίφημο "εάν τα σφαγεία είχαν τζάμια αντί για τοίχους, τότε όλοι οι άνθρωποι θα ήταν φυτοφάγοι". 

Αυτό που επίσης αγνοεί πολύς κόσμος είναι η αγάπη και ο αγώνας για τα δικαιώματα των ζώων της αποβιώσασας το 1998 από καρκίνο γυναίκας του Linda Mc Cartney, η οποία υπήρξε μία πρωτοπόρος της φυτοφαγικής διατροφής και συγγραφέας βιβλίων με φυτοφαγικές συνταγές, όπως το Linda Mc Cartney's Home Cooking.

Η Linda Mc Cartney υπήρξε ιδρύτρια της εταιρείας φυτικών διατροφικών προϊόντων με το όνομά της Linda Mc Cartney's, η οποία συνεχίζει να υπάρχει σήμερα με μία γκάμα νοστιμότατων vegan προϊόντων σε φιλική προς το περιβάλλον συσκευασία, τα οποία κυκλοφορούν στην Αγγλία, σε Ευρωπαϊκές χώρες, στην Αυστραλία και σε διάφορα άλλα μέρη του κόσμου. Εάν θέλεις, κάνε "κλικ" στην ακόλουθη φωτογραφία και δες τα προϊόντα στην ιστοσελίδα της εταιρείας Linda Mc Cartney's: 

8 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα των Ωκεανών

Σήμερα, 8 Ιουνίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ωκεανών.

Πόσο όμως σεβόμαστε τους Ωκεανούς και τα θαλάσσια είδη ζώων που κατοικούν μέσα σε αυτούς;

Έχει πλέον και επιστημονικά αποδειχθεί το αυτονόητο, δηλαδή, ότι και τα ψάρια πονούν και υποφέρουν, όταν αγκιστρώνονται σε αγκίστρια, ή όταν ασφυκτιούν στα δίχτυα, ή όταν ζουν αιχμαλωτισμένα σε ιχθυοκαλλιέργειες. 

Αυτό το καλοκαίρι μπορούμε κάλλιστα να απολαύσουμε το ουζάκι μας στα ουζερί σε παραλίες με θέα προς τη θάλασσα και να το συνοδεύσουμε με νοστιμότατους vegan μεζέδες (ντολμαδάκια, ελιές, ψωμί με χούμους, vegan "τυρο"-κροκέτες, κολοκυθοκεφτέδες, ντοματοκεφτέδες, τηγανητά ή ψητά λαχανικά και πολλά άλλα νόστιμα μεζεδάκια), οι οποίοι δεν συμβάλλουν ούτε στον βασανισμό των ζώων της θάλασσας, ούτε στην υπεραλίευση των θαλασσών, ούτε στην εξαφάνιση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας. 

Αξίζει να διαβάσεις ένα σχετικό άρθρο με τίτλο "Ψάρια: τα ξεχασμένα ζώα" και να δεις το δύο λεπτών βίντεο της Γερμανικής οργάνωσης Deutsches Tierschutzbüro και αναλογίσου, τι είναι τελικά ακραίο; Είναι ακραίοι οι vegans που συμπονούν τα άλλα είδη και αρνούνται να συμμετέχουν στον βασανισμό τους, ή είναι τελικά ακραία η ανθρώπινη αναισθησία και αδιαφορία για τον πόνο που προκαλούμε στα άλλα είδη; 

Φωτογραφία (Ερέτρια): ένας όμορφος Σπάρος κολυμπά μπροστά σε λιβάδια Ποσειδωνίας. 

Θέλουμε ο Ευβοϊκός να γίνει Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή και η Ερέτρια, αλλά και όλες οι παράκτιες περιοχές της Εύβοιας και της Ανατολικής Αττικής, να γίνουν κέντρα Καταδυτικού Τουρισμού. 

Η προστασία της θαλάσσιας ζωής και η επιστροφή της χαμένης βιοποικιλότητας θα προσελκύσει ανθρώπους από όλη την Ελλάδα και από όλη την Ευρώπη, οι οποίοι θέλουν να παρατηρήσουν και να φωτογραφίσουν έναν θαλάσσιο βυθό γεμάτο με ποικιλία και ζωή! Ένας νεκρός από ζωή βυθός είναι άχαρος και αποκρουστικός...