(Αυτή η σελίδα θα ανανεώνεται / συμπληρώνεται συνεχώς, διότι οι παρατηρήσεις μέσα στην φύση "τρέχουν").
Πλησιάζουμε την φύση ως παρατηρητές και όχι ως καταστροφικοί "άρπαγες"!
Η φύση διδάσκει τον άνθρωπο, τον ηρεμεί, του χαρίζει απέραντη ομορφιά και όσο λιγότερο το ανθρώπινο χέρι την αλλοιώνει, όσο πιο υγιές είναι το οικοσύστημα, τόσο ανώτερη είναι και η ποιότητα της ζωής του ανθρώπου.
Πινακίδα του Δασαρχείου Κόνιτσας στον Εθνικό Δρυμό Βίκου - Αώου:
"Απαγορεύεται η βοσκή, το κυνήγι, το ψάρεμα και κάθε άλλη ενέργεια που αντίκειται στον κανονισμό λειτουργίας του Δρυμού."
Πίνδος. Ο μεγαλοπρεπής όγκος της κορυφής επάνω από την περίφημη χαράδρα Βίκου - Αώου.
Η χαράδρα Βίκου - Αώου. Ο ποταμός Βοϊδομάτης.
Β. Πίνδος. Οι παραπόταμοι του Αώου, όπως κάθε ποταμός, αποτελούν τις "φλέβες" του τοπίου.
Η πηγή του ποταμού Βοϊδομάτη, όπως φαίνεται από ψηλά.
Η πηγή του Βοϊδομάτη στο σημείο όπου εκβάλλει με τα πεντακάθαρα νερά του.
Γέφυρα στην Ν. Πίνδο. Άγραφα.
Οι παλαιές πέτρινες γέφυρες ταιριάζουν με το φυσικό περιβάλλον.
Τοξωτή γέφυρα στην Β. Πίνδο.
Ίσια γέφυρα με καμάρα στην Β. Πίνδο.
Γέφυρα στην Β. Πίνδο με δύο μικρότερες καμάρες αριστερά και δεξιά της μεγάλης, έτσι ώστε να μπορεί να περνάει το νερό σε περιπτώσεις πλημμύρας.
Η γέφυρα της Κλειδωνιάς, νότια της Κόνιτσας, από όπου ξεκινά το μονοπάτι.
Τα ερείπια μίας άλλης γέφυρας, η οποία δυστυχώς έπεσε στο παρελθόν.
Στα όρη Τζουμέρκα στέκεται ακόμη ό,τι απέμεινε από την περίφημη γέφυρα της Πλάκας, η οποία έπεσε σχετικά πρόσφατα, με την πλημμύρα του 2015.
Το ευτύχημα είναι, ότι σχεδιάζεται η αναστήλωση της γέφυρας!
Λίγο πριν τα συντρίμμια της γέφυρας της Πλάκας υπάρχει ακόμη η ενημερωτική πινακίδα για τους επισκέπτες, στην οποία απεικονίζεται η γέφυρα πριν πέσει.
Η συντήρηση της γέφυρας είχε γίνει στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος LEADER και αποτελούσε πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες.
Ελπίζουμε σύντομα να αποκατασταθεί η ζημιά.
Β. Πίνδος. Το μονοπάτι μετά την Κλειδωνιά.
Β. Πίνδος.
Καθαρά ποτάμια, χωρίς σκουπίδια!
Β. Πίνδος.
Τα πετρώματα παίζουν σημαντικό ρόλο στην φύση.
Β. Πίνδος.
Τέτοιες γωνίες όμορφες, ήρεμες, δροσερές, πρέπει να φέρουμε και στα πάρκα μέσα σε όλες τις πόλεις!
Β. Πίνδος.
Ο κορμός κάθε δένδρου από μόνος του αποτελεί ένα μικρό οικοσύστημα. Στην φωτογραφία απεικονίζεται ο κορμός ενός πλάτανου.
Επάνω στον κορμό φυτρώνουν βρύα, φτέρες και αναρριχώνται κισσοί δημιουργώντας έναν υπέροχο μικρό βιότοπο.
Κάθε κουφάλα στους κορμούς των δένδρων αποτελεί χρησιμότατη φωλιά, ιδιαίτερα τον Χειμώνα, για διάφορα ζώα, όπως ερπετά και μεγαλύτερα θηλαστικά.
Οι κουφάλες που βρίσκονται σε ψηλότερα σημεία, συνήθως κατοικούνται από πουλιά ή νυκτερίδες.
Η φύση έχει μία αστείρευτη καλλιτεχνική διάθεση.
Παρατηρώντας αυτούς τους δύο κορμούς προσεκτικά βλέπεις, ότι είναι ενωμένοι με τον οριζόντιο κλώνο.
Κορμός πεσμένος γεμάτος μύκητες (μανιτάρια).
Κάθε ξερός κορμός που δεν ξυλεύεται, αποτελεί επίσης έναν βιότοπο γεμάτον με μύκητες, έντομα και μικρά ζώα.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι σε πολλά πάρκα μέσα σε πόλεις Ευρωπαϊκών χωρών αφήνονται κορμοί δένδρων να αποσυντεθούν φυσιολογικά, έτσι ώστε να βοηθηθεί η σωστή λειτουργία του οικοσυστήματος της περιοχής.
Τα μανιτάρια είναι ο καρπός ενός μύκητα, ο οποίος ζει μέσα στο χώμα.
Η κόκκινη Amanita Muscaria με τις λευκές βούλες είναι γνωστή από παραμύθια και ζωγραφιές.
Είναι δηλητηριώδης, παραισθησιογόνος και έχουν αναφερθεί περιπτώσεις που η βρώση της προκάλεσε ακόμη και τον θάνατο.
Η καφέ Amanita Pantherina αποτελεί συγγενή της κόκκινης Amanita Muscaria και είναι δηλητηριώδης.
Η Russula Integra είναι καφέ και όταν υπάρχει υγρασία μοιάζει κάπως γλοιώδης.
Η Lycoperdon μοιάζει με αναποδογυρισμένη μπουκάλα και έχει τραχιά υφή.
Το Lepiotia Procera, γνωστό και ως Parasol, είναι ένα από τα πιο κοινά και γνωστά φαγώσιμα μανιτάρια σε όλην την Ευρώπη.
Το όνομά της Lepiotia προέρχεται από την Ελληνική λέξη "λέπια", επειδή το "καπέλο" της μοιάζει σαν να έχει λέπια.
Όταν το έδαφος και το κλίμα το ευνοούν, μπορεί να γίνει ιδιαίτερα μεγάλο, έως και 40 εκατοστά, όπως το μανιτάρι της φωτογραφίας που έχει φωτογραφηθεί στην Γερμανία και το οποίο μετά βίας χωράει σε ένα μεγάλο τηγάνι.
Όμως ΜΗΝ επιχειρήσεις να μαζέψεις μανιτάρια για φαγητό, εάν δεν τα γνωρίζεις!!
Το μανιτάρι Clavaria ομοιάζει πολύ με κοράλλι της θάλασσας.
Το μανιτάρι Τρομπέτα.
Το Μονοπάτι της Αρκούδας στο Μέτσοβο πιστοποιήθηκε ως ένα από τα ωραιότερα Ευρωπαϊκά Μονοπάτια μετά από μία επιτυχημένη ελληνογερμανική συνεργασία!
Εάν θέλεις, κάνε "κλικ" στην επάνω φωτογραφία με πινακίδα του Μονοπατιού και διάβασε ένα σχετικό άρθρο στην ιστοσελίδα "Δασαρχείο".
Εάν θέλεις περισσότερες πληροφορίες για το μονοπάτι και τις δραστηριότητες στην περιοχή, κανε "κλικ" στην ανωτέρω φωτογραφία με την πατούσα και επισκέψου την ιστοσελίδα
"Metsovo Race".
Το άνθος του φυτού Biarum είναι εντυπωσιακό! Βγαίνει ακριβώς επάνω από το έδαφος και έχει μία μακριά "γλώσσα" σαν φίδι.
Η Alcea είναι ένα κοινό φυτό, πολυετές, που συναντάται σε όλην σχεδόν την Ελλάδα.
Εμφανίζεται σε διάφορα χρώματα όπως λευκό, ρόζ αποχρώσεις, μπορντό.
Το φυτό Digitalis φυτρώνει σε μεγάλο υψόμετρο.
Τα άνθη του είναι σαν δακτυλίθρες.
Μία συνηθισμένη θλιβερή εικόνα: κάποιος κόβει ένα άνθος μέσα στο δάσος και σαν να μην φθάνει αυτό, λίγα μέτρα πιο πέρα, το πετάει. Γιατί;
Εάν θέλεις λουλούδια, φύτεψε λουλούδια στον κήπο σου, στο μπαλκόνι, ή στην βεράντα σου. Τα φυτά στην φύση άφησέ τα ήσυχα, α. για να υπάρχουν και β. για να τα χαίρονται και άλλοι περαστικοί!
Η αράχνη "Σφήκα" ενώ τρώει την λεία της.
Ονομάζεται έτσι, γιατί οι κιντρινόμαυρες ρίγες του σώματός της θυμίζουν Σφήκα.
Οι πεταλούδες πάντα γοητεύουν με την ομορφιά τους.
Από όποια πλευρά και να τις παρατηρήσεις είναι πανέμορφες!
Και εννοείται, ότι απλώς τις παρατηρούμε, τις φωτογραφίζουμε και τις αφήνουμε ήσυχες! Δεν τις αιχμαλωτίζουμε για κακόγουστες συλλογές με πεθαμένα έντομα, oύτε τις πιάνουμε για να τις παρατηρήσουμε από κοντά, γιατί έχουν πολύ ευαίσθητα φτερά!...
Όταν πηγαίνουμε για πεζοπορία στα βουνά, στον δρόμο μας βοηθούν τα σημάδια των μονοπατιών και χάρτες που υπάρχουν πλέον σε διάφορα μέρη.
Στους Εθνικούς Δρυμούς προσέχουμε τους κανονισμούς!
Απαγορεύονται τα αυτονόητα: "το κυνήγι, το ψάρεμα, το άναμμα φωτιάς, το πέταμα αναμμένων τσιγάρων, η ρίψη σκουπιδιών, η κάθε μορφής βλαπτική ενέργεια για την πανίδα και φθορά της βλάστησης, η πρόκληση ζημιών στους γεωλογικούς σχηματισμούς, η ενόχληση άλλων επισκεπτών καθώς και οποιαδήποτε άλλη βλαπτική ενέργεια."
Σε πολλά μέρη υπάρχουν πλέον Κέντρα Ενημέρωσης για την φύση της περιοχής.
Ένα από τα είδη που κυνηγήθηκε ανελέητα στο παρελθόν είναι το αγριόγιδο. Σήμερα στην Πίνδο έχουν μείνει πολύ λίγα... Και ενώ θεωρείται σπάνιο είδος και προστατεύεται με τον Νόμο, δυστυχώς κάποιοι εγκληματίες συνεχίζουν να το κυνηγούν.
Όπως συμβαίνει σε πολλά μέρη της Ελλάδος, έτσι και εδώ, βρίσκεις κυνηγετικά φυσίγγια στα όρια του Εθνικού Δρυμού. Κάποιοι περιμένουν, πότε ένα πουλί θα περάσει τα όρια του Εθνικού Δρυμού, για να το σκοτώσουν....
Μέσα στην πανέμορφη Ελληνική φύση είναι συνηθισμένο φαινόμενο ... οι πυροβολημένες πινακίδες.
Η κορυφή των Τζουμέρκων.
Σε όλα τα Ελληνικά βουνά υπάρχουν Εθνικά ή Ευρωπαϊκά μονοπάτια για πεζοπορία μέσα στην φύση και ωραία Καταφύγια για διανυκτέρευση.
Στην ανωτέρω φωτογραφία απεικονίζεται το Καταφύγιο Βελουχίου Ευρυτανίας.
Βουνά Ευρυτανίας. Ουράνιο τόξο μετά την βροχή.
Μαυρίλο Ευρυτανίας.
Τον Χειμώνα μετά από πεζοπορία στην φύση είναι ό,τι καλύτερο να ξεκουραστείς σε κάποιο παραδοσιακό χωριό, σε ένα παραδοσιακό ταβερνάκι και να απολαύσεις το παραδοσιακό μας Ελληνικό φαγητό: την φασολάδα!
Άγραφα. Ευρυτανία.
Το Ευρωπαϊκό ορειβατικό μονοπάτι Ε4 ξεκινάει από την Ισπανία! Μία από τις περιοχές που περνάει το Ε4 στην Ελλάδα είναι και τα Άγραφα.
Κάποιοι, όπως σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδος, ιδιαίτερα την δεκαετία του 80΄ και του 90΄ δεν ήθελαν ούτε τα ορειβατικά μονοπάτια, ούτε το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για την Προστασία της Φύσης NATURA 2000, ούτε τους οικολόγους, διότι απλούστατα ήθελαν να συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται την φύση σαν να είναι τσιφλίκι τους, χωρίς να τους ελέγχει και χωρίς να τους εμποδίζει κανείς.
Χαράδρα στα Άγραφα. Ευρυτανία.
Ο Sambucus είναι επίσης ένα πολύ ωραίο φυτό της Ελληνικής φύσης. Είναι θάμνος, αλλά μπορεί να κλαδευτεί και σαν δένδρο.
Τα άνθη του Sambucus είναι λευκά και μετά την ανθοφορία εμφανίζονται μαύροι καρποί, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μαρμελάδες.
Η Reseda είναι επίσης ένα κοινό, αλλά από πολλούς περιφρονημένο φυτό της Ελληνικής φύσης.
Συνήθως συναντάμε μία ποικιλία της με άνθη χρώματος λευκοκίτρινο. Η ποικιλία με κοκκινωπό - καφέ χρώμα ανθών είναι πιο σπάνιο.
Είναι μονοετές φυτό, ανθίζει την Άνοιξη και είναι πολύ όμορφο μέσα σε κήπους, ιδιαίτερα εάν συνδυαστεί και με άλλα φυτά.
Είναι φαρμακευτικό φυτό. Η ονομασία του μάλιστα προέρχεται από το λατινικό ρήμα "resedare" που σημαίνει "θεραπεύω"!
Υπάρχουν πολλά είδη φτέρης.
Η φτέρη έχει πολύ όμορφα φύλλα και χρειάζεται συνήθως υγρασία.
Όπως επίσης υγρασία χρειάζονται τα βατράχια.
Υπάρχουν πολλά είδη βατράχων. Είναι πολύ συμπαθητικά ζώα και αποτελούν σημαντικό κρίκο της οικολογικής αλυσίδας.
Τα βατράχια τρώνε τα κουνούπια! Κυρίως τρώνε τις προνύμφες των κουνουπιών μέσα στο νερό εμποδίζοντάς τις έτσι να μεταμορφωθούν σε κουνούπια!
Η Σαλαμάνδρα είναι επίσης ένα ζώο που ζει στα βουνά της Ελλάδος και αγαπάει την υγρασία.
Κάποιοι δρόμοι που περνούν μέσα από τα δάση γίνονται επικίνδυνες παγίδες για τα ζώα των δασών. Όταν οδηγούμε αυτοκίνητο, δεν τρέχουμε και όταν είμαστε πεζοί, προσέχουμε που πατάμε!
Εάν δεις ένα φίδι μέσα στην φύση, άφησέ το να φύγει!
Να είσαι σίγουρος, ότι δεν είχε καμία πρόθεση και καμία διάθεση να σε συναντήσει.
Το φίδι της ανωτέρω φωτογραφίας είναι ένα συνηθισμένο φίδι της Ελληνικής φύσης και τελείως ακίνδυνο!
Συνήθως, εάν συναντήσεις ένα φίδι, θα το δεις σκοτωμένο.
Τα περισσότερα είδη φιδιών είναι άκρως Ακίνδυνα. Άδικα τα σκοτώνουν κάποιοι λόγω άγνοιας και λόγω φόβου. Ελάχιστα είναι τα επικίνδυνα είδη και δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου ενημέρωση για τα είδη των φιδιών που ζουν γύρω μας.
Σκοτωμένος Τυφλίτης.
Το συγκεκριμένο ερπετό δεν είναι καν φίδι. Είναι ένα είδος σαύρας χωρίς πόδια. Εντελώς ακίνδυνο. Η άγνοια και ο φόβος οδηγούν κάποιους ανθρώπους στο να σκοτώνουν ό,τι είδος άγριου ζώου και εάν δουν μπροστά τους.
Σκοτωμένη Αλεπού από αυτοκίνητο.
Μην τρέχεις, όταν οδηγείς! Πρόσεχε τους συνανθρώπους σου, αλλά και τα ζώα!
Η Αλεπού, εκτός του ότι είναι συμπαθέστατο και ευφυέστατο ζώο, είναι και πολύ χρήσιμη, διότι τρώει χιλιάδες ποντίκια και αρουραίους κάθε χρόνο, εμποδίζοντας έτσι την υπεραύξηση των πληθυσμών τους.
Ένα πολύ ωραίο τμήμα του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4 μέσα στην Ελλάδα περνάει από τον μυθικό Όλυμπο!
Ξύλινη γέφυρα στον Όλυμπο.
Δασική Υπηρεσία. Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης του Ολύμπου.
Δύο σκιουράκια ενώ παίζουν γύρω από τον κορμό ενός πεύκου μέσα στον χώρο ενός κάμπινγκ στο Λιτόχωρο του Ολύμπου.
Το κάμπινγκ των Ιωαννίνων "Λιμνοπούλα" βρίσκεται δίπλα στην Λίμνη Παμβώτιδα και πολύ κοντά στην παλαιά πόλη των Ιωαννίνων.
Ιωάννινα. Η λίμνη Παμβώτιδα.
Iωάννινα.
Όλο και περισσότερες Ελληνικές πόλεις μπαίνουν στο πρόγραμμα Cyclo-city για πιο καθαρές πόλεις χωρίς καυσαέρια βενζινοκίνητων οχημάτων.
Ο ποδηλατοδρόμος των Ιωαννίνων περνάει από την παλαιά πόλη και συνεχίζει για αρκετά χιλιόμετρα δίπλα στην λίμνη Παμβώτιδα, δίπλα στην φύση και στα πουλιά.
Λίγο πιο έξω από την πόλη ο ποδηλατοδρόμος περνά από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης του Φορέα Διαχείρισης και Προστασίας της Λίμνης Παμβώτιδας.
Εάν θέλεις, κάνε "κλικ" στην ανωτέρω φωτογραφία και επισκέψου την ιστοσελίδα του
"Φορέα Διαχείρισης της Λίμνης Παμβώτιδας".
Εδώ θα βρεις πληροφορίες σχετικά με την χλωρίδα και πανίδα της περιοχής.
Στον χώρο του Κέντρου υπάρχει και σημείο παρατήρησης των πουλιών και γενικά των ζώων της περιοχής.
Ακριβώς από επάνω μας σε μία κουφάλα του δένδρου στεκόταν ακίνητο σαν άγαλμα για πολύ ώρα το πουλί στο κέντρο της φωτογραφίας.
Φαινόταν, ότι κάτι είχε εντοπίσει μέσα στην κουφάλα και περίμενε υπομονετικά. Ξαφνικά, με μία γρήγορη κίνηση, τράβηξε ένα μικρό φίδι από την τρύπα και το έφαγε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Αμέσως μετά κατέβηκε σε ένα πιο χαμηλό κλωνάρι και έμεινε εκεί για να χωνέψει...
Το Νούφαρο είναι ένα όμορφο υδρόβιο φυτό με μεγάλα γυαλιστερά φύλλα και μεγάλα ασπρο-ροζ άνθη.
Στο παρελθόν κινδύνευσε να εξαφανισθεί, διότι κάποιοι το έβγαζαν και το πωλούσαν, κυρίως στο εξωτερικό, ως καλλωπιστικό φυτό για λίμνες και συντριβάνια. Σήμερα προστατεύεται, με αποτέλεσμα να επανεμφανίζεται και να ομορφαίνει πάλι το τοπίο με την παρουσία του.
Ανθισμένο νούφαρο.
Η παράκτια χλωρίδα είναι πολύ ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερα όταν είναι η εποχή της ανθοφορίας.
Το φυτό Rubus, κοινώς η βατομουριά.
Την συναντάμε σε όλην την Ελλάδα. Έχει αγκάθια και είναι ιδανική ως φυτοφράκτης σε κτήματα.
Τα βατόμουρα εμφανίζονται προς το τέλος του Καλοκαιριού. Είναι νόστιμα, πολύ υγιεινά και προσφέρουν τροφή σε πλήθος ζώων και πουλιών. Γίνονται επίσης ωραία μαρμελάδα!
Η βελανιδιά Quercus κάνει μεγάλα βελανίδια.
Το Ιόνιο Πέλαγος.
Το σημείο Αμμουδιά, όπου ο μυθικός ποταμός Αχέρων εκβάλλει στο Ιόνιον Πέλαγος.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν, ότι στον ποταμό Αχέροντα βρισκόταν μία πύλη προς τον Άδη. Σήμερα, έχει αναπτυχθεί και εδώ ο ήπιος, οικολογικός, δηλαδή ο φιλικός προς το περιβάλλον τουρισμός.
Κάμπινγκ στην Λευκάδα κοντά στο Νυδρί απέναντι από τον Σκορπιό, το νησί που ανήκε μέχρι πρόσφατα στην οικογένεια Ωνάση.
Ακριβώς έξω από το ωραίο κάμπινγκ με τους συμπαθέστατους ιδιοκτήτες βλέπεις και εδώ την γνωστή εικόνα: γεμάτο κυνηγετικά φυσίγγια, που μαρτυρούν τί συμβαίνει εδώ, όταν το Φθινόπωρο οι τουρίστες φύγουν και το κάμπινγκ κλείσει...
Ένα ωραίο πάρκινγκ για αυτοκίνητα μέσα σε ελαιώνα στην είσοδο της Σίβοτας.
Στην Δυτική Ηπειρωτική Ελλάδα οι ελαιώνες αποτελούνται από πολύ ωραία, μεγάλα σαν πλατάνια, ελαιόδενδρα.
Η Inula είναι ένα παχύφυλλο φυτό της παραλίας.
Η Ακονιζιά είναι ένα φυτό που συναντάς σχεδόν σε όλην την Ελλάδα.
Το αγαπούν πολλά έντομα και είναι χρήσιμο στην οικολογική καλλιέργεια των ελαιοδένδρων, διότι προσελκύει έντομα που τρώνε την μύγα "δάκος" που προσβάλλει τις ελιές.
Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες του φυτού Campanula.
Το φυτό Capparis υπάρχει κυρίως σε παραθαλάσσιες περιοχές. Είναι πολυετές έρπον φυτό. Τον Χειμώνα "κοιμάται" και μοιάζει ξερό, αλλά την Άνοιξη εμφανίζεται πάλι.
Την Άνοιξη εμφανίζονται τα μπουμπούκια της, τα οποία γίνονται η γνωστή ξιδάτη Κάππαρη που χρησιμοποιείται ως καρύκευμα σε σαλάτες!
Τα άνθη της Κάππαρης είναι πανέμορφα!
Παραλία της Χαλκιδικής κοντά στα Μουδανιά.
Μερικά καβουράκια έχουν το ίδιο χρώμα με την άμμο και δύσκολα διακρίνονται.
Και είναι εκπληκτικό, πόσο γρήγορα, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων, κρύβονται στην άμμο χωρίς να αφήσουν καθόλου ίχνη....
Καβούρι κρυμμένο κάτω από μία πέτρα.
Καβούρι τρώει μικροοργανισμούς. Τους παίρνει με τις δαγκάνες του από ένα φύλλο Ποσειδωνίας και τους βάζει στο στόμα του.
Το γαριδάκι της φωτογραφίας είναι ένα κοινό είδος σε όλην την Ελλάδα. Είναι σχεδόν διαφανές και διακρίνεται δύσκολα.
Η γνωστή Μέδουσα.
Χιλιάδες άτομα αυτού του είδους μεταναστεύουν κάθε Φθινόπωρο.
Θαλάσσιος γυμνοσάλιαγκας.
Θαλάσσια ... "Σαρανταποδαρούσα".
Σουπιά κρύβεται στην άμμο.
Οι Μουρμούρες είναι ένα από τα ψαράκια που ακολουθούν τους λουόμενους όταν περπατούν στην άμμο. Τρώνε τους μικροοργανισμούς που εμφανίζονται με το ανακάτευμα της άμμου.
Η θάλασσα είναι γεμάτη με φυτά και φύκια και είναι πραγματικά λυπηρό, το ότι γνωρίζουμε τόσο λίγα πράγματα για τους οργανισμούς αυτούς.
Θαλάσσια Ανεμώνη.
Πίννα στον βυθό της θάλασσας.
Εξ΄αιτίας της υπεραλίευσης παρά λίγο να εξαφανισθεί σε διάφορες περιοχές. Σήμερα ευτυχώς προστατεύεται με τον Νόμο.
Τα διάφορα είδη σαλιγκαριών, καρτσινιών κ.λ.π. τα αφήνουμε στην θάλασσα να ζήσουν!
Είναι λάθος να αποξηραίνουμε, δηλαδή να σκοτώνουμε, τα ζώα της θάλασσας μόνον και μόνον για να τα πάρουμε για "μπιμπελό" ή "σουβενίρ", το οποίο ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα το βαρεθούμε και θα ... καταλήξει στα σκουπίδια.
Η σπονδυλική στήλη ενός νεκρού δελφινιού κοντά στα Ν. Μουδανιά Χαλκιδικής.
Τα οστά του κεφαλιού και του ρύγχους του δελφινιού. Θλιβερή εικόνα και άγνωστη η αιτία θανάτου του.
To φυτό Pancratium, γνωστό και ως Κρίνο της παραλίας, υπήρχε παλαιότερα άφθονο στις Ελληνικές αμμουδιές.
Με τις καταπατήσεις αιγιαλών, με τον "καθαρισμό" των παραλιών με μπουλντόζες που ισοπεδώνουν τα πάντα κ.λ.π. το πανέμορφο Pancratium εξαφανίσθηκε σε πολλές περιοχές και απειλείται σε πολλές άλλες...
Μία από τις λιγοστές παραλίες που απέμειναν γεμάτες με Παγκράτια στην Νότια Ρόδο.
Κάποιοι ευαισθητοποιημένοι πολίτες σε παραλία της Κασσάνδρας Χαλκιδικής προσπαθούν να προστατέψουν τα Παγκράτια σημαδεύοντάς τα με πέτρες, ώστε να τα προσέχουν οι περαστικοί.
Ενώ κάποιοι άλλοι ανεγκέφαλοι πολίτες περνούν χωρίς λόγο από την αμμουδιά με τροχοφόρα οχήματα και πατούν τα ενήλικα Παγκράτια, ενώ ταυτόχρονα οι τροχοί "πετούν" έξω από την άμμο όλα τα μικρά φυτά των Παγκράτιων, που ακόμη προσπαθούν να σχηματίσουν τον βολβό τους.
Το φυτό Glaucium είναι ένα ακόμη φυτό της παραλίας.
Μοιάζει με κίτρινη Παπαρούνα. Υποφέρει και αυτό από τις ... μπουλντόζες και τα τροχοφόρα οχήματα που χωρίς λόγο περνούν από τις αμμουδιές.
Υγροβιότοπος κοντά στα Ν. Μουδανιά Χαλκιδικής.
Η άσπρη "γραμμή" που φαίνεται στο βάθος είναι ένα μεγάλο κοπάδι από Φοινικόπτερα, γνωστά και ως Φλαμίνγκος.
Η αύξηση των προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται και τα Φοινικόπτερα, αλλά και διάφορα άλλα είδη πουλιών που είχαν μειωθεί πολύ εξ΄αιτίας της καταστροφής των βιοτόπων τους, εξ΄αιτίας των βλαβερών φυτοφαρμάκων και φυσικά εξ΄αιτίας του κυνηγιού.
Η Ανάδειξη των Νυμφόπετρων έξω από την Θεσσαλονίκη είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα προς μίμηση.
Παντού η φύση έχει κάτι όμορφο να δείξει. Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να την προστατεύσουμε!
Λίμνη Βόλβη - Μακεδονία. Σήμερα προστατεύεται!
Τα Μετέωρα.
Ουράνιο τόξο μετά από βροχή.
Το αρχαίο θέατρο των Δελφών.
Η πανέμορφη φύση γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών. Ένας τέλειος συνδυασμός!
Ο παραλιακός ποδηλατοδρόμος της Ναυπάκτου.
Η Ελλάδα παρά το ιδανικό για ποδηλασία κλίμα της, δυστυχώς ανήκει στις Ευρωπαϊκές χώρες με τους λιγότερους ποδηλατοδρόμους.
Γιατί αυτή η καθυστέρηση; Ποδηλάτες έχουμε πολλούς στην Ελλάδα! Και έτοιμους δρόμους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ποδηλατοδρόμοι (ή έστω μία λωρίδα τους) έχουμε επίσης πολλούς! Και ο ήπιος, ποδηλατικός τουρισμός επεκτείνεται παγκοσμίως ταχύτατα.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα γιατί πάντα καθυστερούμε τόσο πολύ στα θέματα που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος και επακολούθως στην αναβάθμιση της ζωής του ανθρώπου;
Ο μεγαλύτερος "πνεύμονας" της Αττικής, η Πάρνηθα, μέσα από το τελεφερίκ.
Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου Στροφυλιάς.
Σχεδόν μία ώρα νοτιότερα της Πάτρας είναι ένας από τους πολύ ωραίους προορισμούς για επισκέπτες, ιδιαίτερα για μαθητές.
Μέσα στο δάσος της Στροφυλιάς με τις Κουκουναριές υπάρχουν μονοπάτια για περπάτημα και για καλύτερη γνωριμία με την φύση.
Υπάρχουν πινακίδες που πληροφορούν τον επισκέπτη για τα μονοπάτια και για τους Κανονισμούς στον χώρο του Εθνικού Πάρκου.
Το κυνήγι απαγορεύεται.
Υπάρχουν ακόμη φυσίγγια κάτω, απομεινάρια των προηγούμενων δεκαετιών, όταν η φύση στην Ελλάδα δεν προστατευόταν όσο θα έπρεπε.
Το κυνήγι τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν ο κύριος λόγος που ο αριθμός πολλών ειδών πουλιών και άλλων ζώων μειώθηκε επικίνδυνα επιδρώντας δραματικά στην ισορροπία του οικοσυστήματος.
Και όταν έβγαινες στην φύση, για να απολαύσεις την ηρεμία και το κελάηδημα των πουλιών, ήσουν υποχρεωμένος να ακούς τις ενοχλητικές τουφεκιές και τα λιγοστά πουλιά και ζώα κρύβονταν από τον φόβο τους. Σπάνια είχες την ευχάριστη "πολυτέλεια" να δεις κάποιο ζωντανό.
Μετά από περιόδους βροχής σχηματίζονται δίπλα στο δάσος υγρότοποι πολύ σημαντικοί για τα ζώα.
Ιδιαίτερα για τα πουλιά είναι πολύ σημαντικοί οι υγρότοποι. Ανάμεσα στα είδη που επισκέπτονται την Στροφυλιά είναι και πολλά Φλαμίνγκος (Φοινικόπτερα).
Υπάρχει και εδώ παρατηρητήριο πουλιών από όπου μπορείς να παρακολουθείς και να φωτογραφίζεις τα πουλιά.
Σήμερα ο άνθρωπος μαθαίνει να πλησιάζει την φύση ως φίλος και όχι ως εχθρός. Οι φωτογραφικές μηχανές έχουν αντικαταστήσει τα όπλα και τα πουλιά σιγά-σιγά, άλλα είδη με γρηγορότερο ρυθμό και άλλα με αργότερο, εμφανίζονται πάλι και πλησιάζουν όλο και περισσότερο με εμπιστοσύνη τον άνθρωπο-φίλο-παρατηρητή.
Και η ποικιλία φυτών είναι μεγάλη εκεί που η φύση προστατεύεται.
Στο νότιο τμήμα του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου - Στροφυλιάς στην Δυτική Πελοπόννησο βρίσκεται η λιμνοθάλασσα Κοτύχι.
Εδώ υπάρχει ωραίος ποδηλατοδρόμος!
Το Κέντρο Ενημέρωσης δίπλα στην λιμνοθάλασσα Κοτυχίου.
Η θαλάσσια χελώνα Karretta-Karretta ωοτοκεί το Καλοκαίρι στις αμμουδιές σχεδόν όλης της Δυτικής Πελοποννήσου.
Οι Αμμοθίνες, δηλαδή οι Αμμόλοφοι, είναι πολύ σημαντικά και ευαίσθητα οικοσυστήματα που κινδυνεύουν από την ανθρώπινη παρέμβαση.
Στις προστατευόμενες περιοχές, (όπως είναι οι προστατευόμενες περιοχές που ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Οικοτόπων NATURA 2000), υπάρχουν πινακίδες που ενημερώνουν τους επισκέπτες για την σημαντικότατη για όλους μας σημασία των Αμμοθινών.
Απαγορεύεται το κυνήγι, να κόβεις φυτά, να πετάς σκουπίδια, αλλά και το ελεύθερο κάμπινγκ. Όχι τυχαία!...
Όταν το ελεύθερο κάμπινγκ επιτρέπεται, δυστυχώς συχνά βλέπουμε μία αυθαίρετη, εγωιστική συμπεριφορά από κάποιους συνανθρώπους μας, που στήνουν σκηνές ή τροχόσπιτα και κάνουν κατάληψη στα ωραιότερα σημεία της παραλίας για ολόκληρες εβδομάδες. Συχνά καταλαμβάνουν τα μοναδικά σκιερά μέρη της παραλίας, ακόμη και όταν απουσιάζουν για ώρες ή ακόμη και για ημέρες μερικές φορές, στερώντας το δικαίωμα από όλους τους υπόλοιπους επισκέπτες να καθίσουν έστω και για λίγο και να απολαύσουν αυτά τα ωραία σκιερά σημεία που "ανήκουν" σε όλους!
Και ένα ακόμη πρόβλημα είναι, ότι αχρηστεύουν για τους υπόλοιπους επισκέπτες τις γωνίες που χρησιμοποιούν ως τουαλέτες......
Σχεδόν παντού στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά ωραία, καταπράσινα και πολύ καθαρά οργανωμένα κάμπινγκ. Εκεί μπορείς με λίγα χρήματα να περάσεις υπέροχες διακοπές μέσα στην φύση!
Τα οργανωμένα κάμπινγκ παρέχουν στον επισκέπτη ασφάλεια, ζεστό νερό, ρεύμα, συνήθως σύνδεση με το ίντερνετ, ίσκιο κάτω από δένδρα, χώρους μαγειρέματος και καθιστικό, κάδους Ανακύκλωσης και το σημαντικότερο: τουαλέτες!!
Συχνά χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν και επί πλέον πινακίδες που προειδοποιούν το αυτονόητο: ότι απαγορεύεται η είσοδος στις παραλίες με τροχοφόρα οχήματα!
Παντού υπάρχουν δρόμοι για τα αυτοκίνητα. Γιατί να περάσεις επάνω από τους Αμμόλοφους καταστρέφοντας όχι μόνον τις φωλιές των χελωνών που ωοτοκούν εκεί το καλοκαίρι, αλλά και την τόσο όμορφη και σημαντική βλάστηση των Αμμολόφων;
Γιατί καταστρέφεις έτσι χωρίς λόγο, μόνον και μόνον γιατί το θεωρείς "μαγκιά", ένα τόσο όμορφο τοπίο και το στερείς από όλους εμάς τους υπόλοιπους;
Το Παγκράτιον, ή αλλιώς το Κρίνο της παραλίας είναι ένα από τα πρώτα "θύματα" της αδιαφορίας όσων καταστρέφουν τις παραλίες.
Τα τροχοφόρα που περνούν επάνω από την άμμο βγάζουν τους βολβούς του Παγκράτιου από την άμμο και το καταστρέφουν.
Στις προστατευόμενες περιοχές υπάρχουν ειδικοί, όμορφα διαμορφωμένοι ξύλινοι διάδρομοι για να κατεβαίνουν οι λουόμενοι το Καλοκαίρι στις παραλίες και να απολαμβάνουν τα μπάνια τους χωρίς να καταστρέφουν τις Αμμοθίνες. Μπορεί αυτοί οι διάδρομοι τον Χειμώνα με την κακοκαιρία να καταστρέφονται σε μερικά σημεία, είναι όμως εύκολο να αποκατασταθεί η ζημιά πριν έλθει το επόμενο Καλοκαίρι.
Οι διάδρομοι αυτοί μας επιτρέπουν να περάσουμε άνετα χωρίς να βλάψουμε στο ελάχιστο ούτε τα φυτά επάνω από τα οποία περνάμε. Στην ανωτέρω φωτογραφία φαίνονται τα φύλλα ενός Παγκράτιου που καταφέρνει άνετα να επιβιώνει κάτω από τον ξύλινο διάδρομο.
Τα Aster ανθίζουν τον Χειμώνα.
Το φυτό Tamarix, κοινώς το Αλμυρίκι, εμφανίζεται κυρίως κοντά σε υγροβιότοπους. Τα μικρά ρόζ ή άσπρα άνθη του την Άνοιξη είναι πολύ όμορφα, έχουν μία απαλή ευωδία και προσελκύουν πολλά έντομα.
Είναι ιδανικό φυτό για τις παραλίες! Το Καλοκαίρι προσφέρει ίσκιο στους λουόμενους ή στους πεζοπόρους και δεν έχει ιδιαίτερες ανάγκες φροντίδας.
Η εγκαταλελειμμένη σιδηροδρομική γραμμή στην Δυτική Πελοπόννησο.
Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις εγκαταλελειμμένες σιδηροδρομικές γραμμές. Ο Ελληνικός λαός πλήρωσε ακριβά, για να γίνουν αυτά τα έργα.
Ο Σιδηρόδρομος είναι ένα από τα οικολογικότερα ( = φιλικά προς το περιβάλλον) μέσα μεταφοράς, όταν κινείται με ενέργεια που προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (Ήλιος, αέρας κ.λ.π.).
Γέφυρα της εγκαταλελειμμένης σιδηροδρομικής γραμμής που περνάει επάνω από τον ποταμό Αλφειό.
Εάν για οποιονδήποτε λόγο μία σιδηροδρομική γραμμή δεν μπορεί να λειτουργήσει πια, τότε υπάρχει και η λύση που εφαρμόζεται εδώ και αρκετά χρόνια σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες: η αφαίρεση και ανακύκλωση των γραμμών, που θα προσφέρει οικονομικό όφελος στην Πολιτεία και η μετατροπή των έτοιμων χαραγμένων δρόμων σε ποδηλατοδρόμους.
Ο ποδηλατικός τουρισμός είναι μία μορφή οικολογικού τουρισμού που εξαπλώνεται ταχύτατα σε όλον τον κόσμο.
Εάν θέλεις, κάνε "κλικ" στην ανωτέρω φωτογραφία και επισκέψου την ιστοσελίδα της περιοχής
Terra Alta στην Καταλονία της Ισπανίας. Εδώ θα δεις πώς μία πρώην σιδηροδρομική γραμμή μετατράπηκε στον ποδηλατόδρομο
"La Via Verde", ο οποίος περνάει μέσα από ένα πολύ ωραίο φυσικό τοπίο προσελκύοντας χιλιάδες ποδηλάτες κάθε χρόνο!
Η δημιουργία ποδηλατοδρόμων αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς τουρίστες.
Στο φράγμα του Αλφειού ποταμού στην Δυτική Πελοπόννησο.
Αυτή η "σκάλα" υπάρχει στα φράγματα, για να μην εγκλωβίζονται τα ψάρια σε ένα μόνον τμήμα του ποταμού. Χρησιμοποιώντας την "σκάλα" μπορούν τα ψάρια να ανεβαίνουν, να περνάνε το φράγμα και να συνεχίζουν να κολυμπούν σε όλον τον ποταμό.
Όταν αυτή η "σκάλα" δεν λειτουργεί, τότε τα ψάρια εγκλωβίζονται, δεν μπορούν να μετακινηθούν μέσα σε όλο το ποτάμι και κινδυνεύουν.
Όταν αρχίζουν οι βροχοπτώσεις ο ποταμός Αλφειός "κατεβάζει" πολλά νερά.
Από την αρχαιότητα ο Αλφειός κατέληγε σε ένα πολύ μεγάλο Δέλτα που απλωνόταν ολόκληρα τετραγωνικά χιλιόμετρα πριν εκβάλλει στην θάλασσα. Σήμερα το Δέλτα έχει περιοριστεί στο ελάχιστο και μερικοί μόνον υγροβιότοποι επιβιώνουν διάσπαρτοι.
Το σημείο όπου εκβάλλει ο ποταμός Αλφειός σήμερα (2017).
Το φυτό Πολυκόμπι με άνθος την Άνοιξη.
Το Πολυκόμπι είναι ένα κοινό φυτό της Ελληνικής φύσης και φύεται κυρίως στις όχθες των ποταμών.
Από τα φύλλα του παράγεται πολύ καλό οικολογικό λίπασμα που χρησιμοποιείται στην Οικολογική (Βιολογική) Γεωργία!
Η υπέροχη και ατελείωτη παραλία της Κουρούτα Αμαλιάδας!
Γύρω από την παραλία της Κουρούτας και μέσα στην πόλη της Αμαλιάδας υπάρχουν ποδηλατοδρόμοι.
Στον Πύργο Ηλείας, μέσα στην πόλη, σε μία γωνία υπάρχει μία πολύ ωραία διαμορφωμένη "Πράσινη Γωνία", δηλαδή ένα όμορφα διαμορφωμένο με φυτά μέρος, όπου είναι συγκεντρωμένοι κάδοι Ανακύκλωσης.
Η Αρχαία Ολυμπία επίσης σε απόλυτη αρμονία με το φυσικό περιβάλλον γύρω.
Στον χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας, αλλά και σε όλην την γύρω περιοχή υπάρχουν πολλές Κουτσουπιές, ή αλλιώς "Δένδρα του Ιούδα".
Νωρίς την Άνοιξη οι Κουτσουπιές ανθίζουν με τα ροζ άνθη τους κάνοντας το τοπίο ακόμη ωραιότερο!
Την Άνοιξη περιβάλλουν την Ολυμπία πολύχρωμα λιβάδια!
Κόκκινες Ανεμώνες.
Λευκές Μπέλλες.
Εδώ υπάρχουν και ολόκληρα λιβαδάκια με μπλε Ίριδες!
Η Ίριδα είναι ένα κοινό φυτό της Ελληνικής φύσης.
Υπάρχουν πολλά είδη Ίριδας και με διάφορα χρώματα και πολύ ωραίους συνδυασμούς χρωμάτων.
Ο ποταμός Νέδα εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος κοντά στο Γιαννιτσοχώρι. Ακολουθώντας τις πινακίδες "Καταρράκτες Νέδα" ανηφορίζουμε μέσα από ένα όμορφο τοπίο προς το χωριό Νέδα.
Μετά την περιοχή της Νέας και της Αρχαίας Φιγαλείας και συνεχίζοντας μέσα από όμορφο τοπίο και χωριά, φθάνουμε στην Νέδα. Έξω από το χωριό Νέδα υπάρχει και ωραίο ορειβατικό μονοπάτι!
Ο δρόμος που οδηγεί προς τον καταρράκτη Νέδα δεν είναι τόσο καλός για αυτοκίνητα. Ωστόσο είναι πολύ ωραία διαδρομή με τα πόδια!
Ο δρόμος φθάνει μέχρι τον ποταμό Νέδα και ύστερα συνεχίζει μονοπάτι προς τον Καταρράκτη. Καθ΄οδόν φαίνεται και το φαράγγι του ποταμού Νέδα.
Το μονοπάτι φθάνει μέχρι τον καταρράκτη και περνάει στην απέναντι όχθη επάνω από ένα γεφυράκι.
Φθάνοντας στον Καταρράκτη σίγουρα θα αισθανθείς ότι η διαδρομή άξιζε τον κόπο!
Η Βαλεριάνα είναι ένα γνωστό φαρμακευτικό φυτό. Όμως σε πολλά μέρη έχει σχεδόν χαθεί επειδή κάποιοι την ξερίζωναν απερίσκεπτα όπου την συναντούσαν.
Πρέπει να μάθουμε να πλησιάζουμε την φύση με φιλικές διαθέσεις. Το να σκοτώνουμε τα ζώα και να ξεριζώνουμε τα φυτά είναι λάθος! Είναι εγωιστικό να τα θέλω όλα δικά μου και να τα στερώ από το σύνολο.
Κοντά στην Αρχαία Φιγαλεία βρίσκεται και ο Αρχαίος Ναός του Επικουρίου Απόλλωνα.
Το έργο της Αποκατάστασης των κατεστραμμένων τμημάτων του Ναού πραγματοποιείται κάτω από μία προστατευτική σκηνή.
Το πρόγραμμα "Συντήρηση ναού Επικουρίου Απόλλωνος Βασσών" χρηματοδοτείται κατά 80 % από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατά 20 % από το Ελληνικό Δημόσιο.
Τα οικοδομήματα που εξυπηρετούν στην συντήρηση του ναού είναι επίσης κτισμένα με τρόπο που ταιριάζει απόλυτα στο φυσικό τοπίο της περιοχής.
Κάθε προστατευόμενος Αρχαιολογικός Χώρος αποτελεί και χώρο προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος στον χώρο αυτό, λόγω της απαγόρευσης ανθρώπινων παρεμβάσεων.
Έτσι και ο χώρος του Επικουρίου Απόλλωνα αποτελεί καταφύγιο για πουλιά και ζώα.
Κάθε ηλικιωμένο δένδρο με κουφάλα μπορεί να θεωρείται ως άχρηστο για πολλούς από εμάς τους ανθρώπους, αλλά είναι χρησιμότατο για την φύση! Κάθε κουφάλα στα δένδρα αποτελεί ένα σπιτάκι που κατοικείται από άγρια πουλιά και ζώα!
Αλλά και διάφορα είδη άλλοτε κοινών φυτών, ή άλλοτε και σπάνιων φυτών βρίσκουν χώρο προστασίας μέσα σε αρχαιολογικούς χώρους.
Στην ορεινή Αρκαδία, μερικά χιλιόμετρα έξω από την Στεμνίτσα βρίσκεται η Αρχαίας Γόρτυς.
Η Αρχαία Γόρτυς βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Λούσιο.
Ο Λούσιος και όλη η περιοχή γύρω από αυτόν είναι πολύ αγαπητός στόχος για εναλλακτικό - οικολογικό τουρισμό.
Ένα ωραίο ορειβατικό μονοπάτι οδηγεί προς την Ι. Μονή Ιωάννου του Προδρόμου.
Ο ποταμός Λούσιος διασχίζει το φαράγγι μέσα από μία υπέροχη φύση.
Το μονοπάτι συναντάει μία ωραία παλαιά νεροτριβή.
Οι όχθες του Λούσιου είναι κατάφυτες και η βιοποικιλότητα μεγάλη!
Και τα διάφορα είδη Ορχιδέας.
Πανέμορφα πετρόφυτα φυτρώνουν σε κάθε ρωγμή των βράχων.
Φυσικά δεν λείπουν οι Ανεμώνες σε διάφορα χρώματα.
Ο Ρανούνκουλος αγαπάει πολύ τα υγρά μέρη και το έδαφος από φυλλόχωμα που δημιουργείται κάτω από φυλλοβόλα δένδρα.
Εδώ υπάρχουν οι κίτρινες Πριμουλες.
Το Onosma είναι πολυετές φυτό με πολύ όμορφα, μακρόστενα κίτρινα άνθη.
Το Οnosma λέγεται και Μελίχορτο ή Αμπελοφράκτης.
Ψηλά και σχεδόν μέσα στον βράχο δίπλα στο φαράγγι του Λουσίου είναι κτισμένη η Ι. Μονή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.
Το μονοπάτι οδηγεί ανηφορικά προς το Μοναστήρι.
Στο Μοναστήρι υπάρχει μπαλκόνι από όπου οι επισκέπτες έχουν υπέροχη θέα προς το φαράγγι και σε πιάνει δέος, όταν βλέπεις τα κελιά κτισμένα μέσα στον βράχο σε αυτό το υψόμετρο σαν αετοφωλιές.
Συνεχίζοντας το μονοπάτι ανηφορίζουμε βλέποντας το φαράγγι πάλι από ψηλά.
Τα πετρώματα που υψώνονται στην απέναντι όχθη του ποταμού είναι γεμάτα πανέμορφες σπηλιές.
Το μονοπάτι συνεχίζει μέσα από υπέροχη φύση και περνάει έξω από τα ερείπια της Παλαιάς Μονής Φιλοσόφου.
Εδώ σώζονται ακόμη κάποιες παλαιές τοιχογραφίες ταλαιπωρημένες από τον χρόνο και τις κακουχίες και κάποιοι ανεγκέφαλοι προσπαθούν να τις αποτελειώσουν χαράζοντας επάνω τα ονόματά τους.... Μα πόσο ηλίθιος, πόσο εγωιστής, πόσο ματαιόδοξος μπορεί να είναι ένας τέτοιος άνθρωπος;
Πολύ λυπηρό είναι επίσης, ότι μέσα στα ερείπια μπαίνουν κατσίκες.
Και το Λίλιο, το οποίο είναι ένα σπάνιο και ωραιότατο φυτό της Ελληνικής φύσης εδώ ήταν παντού φαγωμένο επίσης από κατσίκες.
Τα εκτρεφόμενα ζώα βρίσκονται πλέον παντού και ερημοποιούν την Ελληνική φύση. Στα βουνά, στα νησιά, παντού. Και δεν φταίνε τα ζώα.
Φταίνε αυτοί που τα αφήνουν να βόσκουν παντού, αδιαφορώντας για τις ζημιές που προκαλούν.
Και εάν δούμε το θέμα ακόμη βαθύτερα, φταίει και πάλι η κρεατοφαγία. Διότι όλα αυτά τα κοπάδια, όλη αυτή η υπερβόσκηση της γης γίνεται επειδή η πλειοψηφία των ανθρώπων επιμένει να τρώει ζωικά προϊόντα, κλείνοντας τα μάτια και τα αυτιά για τις συνέπειες.
Σχεδόν όλα τα Λίλια (Κρίνα) που συναντήσαμε, ήταν φαγωμένα. Στην αρχή μάλιστα πιστέψαμε, ότι τα έκοψε κάποιος, για να στολίσει το σπίτι του αδιαφορώντας για όλους τους υπόλοιπους περαστικούς, από τους οποίους θα στερούσε την χαρά να δουν αυτό το πανέμορφο φυτό να ανθίζει.
Όμως τελικά αποδείχθηκε, ότι ήταν κατσίκες..
Μετά την Παλαιά Μονή Φιλοσόφου το μονοπάτι κατευθύνεται προς την Νέα Μονή Φιλοσόφου. Στην φωτογραφία φαίνεται το μονοπάτι που οδηγεί στην Νέα Μονή Φιλοσόφου, όπως φαίνεται από ψηλά.
Και σύντομα το μονοπάτι φθάνει στην Νέα Μονή Φιλοσόφου. Εδώ μπορείς να ξεκουραστείς σε πολύ φιλόξενο περιβάλλον.
Και φυσικά οι γάτες είναι πανταχού παρούσες!
Σε πολλά σημεία του μονοπατιού βρίσκεται η σήμανση που σε ειδοποιεί, ότι βρίσκεσαι στο μονοπάτι "Menalon Trail".
Το "Menalon Trail" είναι ένα από τα ωραιότερα μονοπάτια στην Ευρώπη.
Η διαδρομή είναι: Στεμνίτσα, Δημητσάνα, Ζυγοβίστι, Ελάτη, Βυτίνα, Νυμφασία, Μαγούλιανα, Βαλτεσίνικο, Λαγκάδια.
Εάν θέλεις περισσότερες πληροφορίες για το μονοπάτι, κάνε "κλικ" στην ανωτέρω φωτογραφία και επισκέψου την ιστοσελίδα
"Menalon Trail".
Μέσα στα χωρία από τα οποία περνάει το μονοπάτι υπάρχουν χάρτες με την διαδρομή, που σε ενημερώνουν που βρίσκεσαι και πού πας!
Ορεινή Ηλεία. Ένα χειμερινό, συννεφιασμένο απόγευμα.
Η φύση είναι πάντα όμορφη.
Στον Νομό Ηλείας βρίσκεται και το μαγευτικό, σαν σε παραμύθι, δάσος της Φολόης.
Παρατηρώντας προσεκτικά την φύση θα δεις πανέμορφα πλάσματα.
Σχετικά κοντά στο δάσος της Φολόης βρίσκεται το όμορφο Δασικό Μονοπάτι στο Φαράγγι του Ανδρωνίου. Δυστυχώς, ενώ το έργο ξεκίνησε καλά, ο οικολογικός τουρισμός δεν έχει προχωρήσει στο μέρος αυτό.
Το μονοπάτι ξεκινάει έξω από το χωριό Ανδρώνι.
Υπάρχει πινακίδα με χάρτη και πληροφορίες (Επάνω φωτογραφία: έτος 2017). Είναι πολύ όμορφο και ενώ υπάρχουν νέοι άνθρωποι στο χωριό που θέλουν να ασχοληθούν με τον οικολογικό τουρισμό και είναι πρόθυμοι να σε ενημερώσουν για τα πάντα στο καφενεδάκι του χωριού, φαίνεται ότι υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, που το σαμποτάρουν πετώντας σωρούς σκουπιδιών ακριβώς στον χώρο όπου αρχίζει το μονοπάτι. Ελπίζουμε οι άνθρωποι αυτοί να σταματήσουν άμεσα να καταστρέφουν τον όμορφο τόπο τους και τους συγχωριανούς τους!
Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις εκτάσεις νεκρές από ζιζανιοκτόνα δηλητήρια. Στην ανωτέρω φωτογραφία φαίνεται καθαρά το σύνορο μεταξύ δύο κτημάτων: Το ψεκασμένο αριστερά, όπου όλα είναι ξερά, νεκρό από φυτά, δεν υπάρχουν έντομα ούτε πουλιά και το μη ψεκασμένο δεξιά, όπου τα πάντα ανθίζουν. Ούτως ή άλλως στο τέλος της Άνοιξης τα φυτά θα κάνουν τον κύκλο τους και θα ξεραθούν από μόνα τους.
Όλα στην φύση είναι αλληλοεξαρτώμενα. Τα έντομα χρειάζονται τα φυτά και κυρίως τα άνθη των φυτών. Όταν εμείς δηλητηριάζουμε τα φυτά, τα έντομα θα εξαφανισθούν.
Ο Τραγοπώγων (Τragopogon) είναι ένα κοινό και πανέμορφο μονοετές φυτό της Ελληνικής φύσης. Συνήθως τον συναντάμε σε ροζ, ή ελαφρώς μωβ χρώμα.
Μερικές φορές ο Τραγοπώγων έχει χρώμα λευκό.
Η μεγάλη κίτρινη Ίριδα αγαπάει τα υγρά μέρη. Συνήθως εμφανίζεται σε υγροβιότοπους.
Κατευθυνόμενος στην Δυτική ακτή της Πελοποννήσου προς τον Νότο συναντάς υπέροχες ατελείωτες παραλίες με αμμοθίνες και θέα προς το Ιόνιον Πέλαγος.
Σχεδόν όλη η δυτική ακτή αποτελεί τόπο ωοτοκίας για την θαλάσσια χελώνα Καρέττα-Καρέττα.
Ο "Σύλλογος Προστασίας της Θαλάσσιας Χελώνας Καρέττα-Καρέττα" έχει ένα παράρτημα με Κέντρο Ενημέρωσης και Κάμπινγκ για τους εθελοντές του στην παραλία Καλό Νερό.
Νοτιότερα, πριν φθάσουμε στην Σφακτηρία, υπάρχει η Παραλία Βοϊδοκοιλιά, αγαπητή σε φυσιολάτρες τουρίστες Έλληνες και κυρίως ξένους.
Η βλάστηση επάνω στις αμμοθίνες είναι όμορφη και ευαίσθητη. Αποφεύγουμε να τις πατάμε. Χρησιμοποιούμε τα ειδικά δρομάκια.
Η πινακίδα της φωτογραφίας έχει δεινοπαθήσει.... "Απαγορεύεται η Οδήγηση στους Αμμόλοφους".
Ο υγροβιότοπος δίπλα στην παραλία της Βοϊδοκοιλιάς φιλοξενεί πολλά πουλιά.
Υπάρχει και παρατηρητήριο πουλιών για τους λάτρεις του Bird Watching (Παρατήρηση Πουλιών).
Πύλος. Ο Όρμος του Ναυαρίνου και απέναντι η Σφακτηρία.
Εδώ που έγιναν φοβερές μάχες στο παρελθόν, σήμερα κυριαρχεί γαλήνη και ομορφιά. Όμορφα καφενεδάκια και ωραιότατα κάμπινγκ στην περιοχή προσφέρουν υπέροχες διακοπές μέσα στην φύση σε κάθε φυσιολάτρη!
Νοτιότερα βρίσκεται η τουριστική πόλη Μεθώνη.
Ο πύργος της Μεθώνης και πιο πίσω η Νήσος Σαπιέντζα.
Μερικά χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σαπιέντζα βρίσκεται το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου!
Η γέφυρα που οδηγεί στον πύργο της Μεθώνης.
Ο πύργος της Μεθώνης μέσα από το κάστρο.
Το ενετικό κάστρο της Μεθώνης από όπου υπήρξε σθεναρή άμυνα εναντίον των πειρατών και κάθε επιτιθέμενου εχθρού.
Υγροβιότοπος στην όμορφη παραλία της Φοινικούντα.
Ποδηλατοδρόμοι εμφανίζονται σιγά-σιγά σε όλο και περισσότερα μέρη της Ελλάδας.
Πελοπόννησος. Ποδηλατοδρόμος Στούπα - Άγιος Νικόλαος.
Ένα πολύ καλό παράδειγμα προς μίμηση! Ελαιώνες έχουμε σχεδόν σε όλην την Ελλάδα. Οι ποδηλατοδρόμοι μέσα από ελαιώνες είναι ένας δυνατός πόλος έλξης για τουρίστες που αγαπούν το Μεσογειακό τοπίο και τον ήπιο τουρισμό με το ποδήλατο.
Το Σπήλαιο του Διρού.
Στην Πελοπόννησο υπάρχουν πολλά ωραία, καταπράσινα και πολύ κάθαρα κάμπινγκ για υπέροχες διακοπές μέσα στην φύση.
Το κάμπινγκ "Μελτέμι", για παράδειγμα, έχει θέσεις για τροχόσπιτα και σκηνές μέσα σε έναν ωραίο ελαιώνα. Τα ελαιόδενδρα εκτός από τον υπέροχο ίσκιο τους το Καλοκαίρι, προσφέρουν στους τουρίστες ατμόσφαιρα Ελληνική - Μεσογειακή.
Ακόμη και η πινακίδα μέσα στον χώρο του κάμπινγκ είναι πυροβολημένη!
Υπέροχα λιβάδια κοντά σε παραλία την Άνοιξη.
Κινούμενος με το ποδήλατο απολαμβάνεις την φύση γύρω σου με όλες σου τις αισθήσεις!
Αντίθετα, με το αυτοκίνητο απλώς προσπερνάς τις ομορφιές. Δεν προλαβαίνεις να δεις τίποτα, ούτε να ακούσεις τους ήχους της φύσης, τα πουλιά, τα έντομα, ούτε να μυρίσεις την ευωδιά των λουλουδιών, της γης κ.λ.π.
Τοπίο στην Νότια Πελοπόννησο την 'Ανοιξη.
Ερείπια από τον Ναό του Ποσειδώνα κοντά στο Ακρωτήριο Ταίναρο.
Περπατώντας το μονοπάτι προς τον φάρο στο Ακρωτήριο Ταίναρον.
Ο φάρος στο Ακρωτήριο Ταίναρο.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν, ότι εδώ βρισκόταν μία από τις εισόδους προς τον Άδη, δηλαδή προς "τον άλλο κόσμο".
Το άγριο Πράσο υπάρχει άφθονο εδώ!
Το Πράσο ανήκει στην οικογένεια των Allium. Έχει πολύ όμορφο άνθος, όπως το κρεμμύδι και το σκόρδο.
Εάν θέλουμε να μαζέψουμε, κόβουμε ΜΟΝΟΝ τα φύλλα του! ΔΕΝ το ξεριζώνουμε!
Το πανέμορφο Κενταύριο σώζεται δίπλα στο μονοπάτι ανάμεσα στα βράχια, εκεί όπου δεν φθάνουν τα κοπάδια των αγελάδων που βόσκουν στην περιοχή.
Διάφορα είδη Ίριδας υπάρχουν και στο Ταίναρον, όπως σχεδόν σε όλην την Ελλάδα.
Νότια Πελοπόννησος.
Τα Κυπαρίσσια συμπληρώνουν πάντα με μία μεγαλοπρεπή ομορφιά το τοπίο.
Πελοπόννησος.
Πλαγιά γεμάτη ανθισμένες Φασκομηλιές.
Τα άνθη της Φασκομηλιάς ανθίζουν την Άνοιξη και προσελκύουν πολλά έντομα.
Η άγρια Lavandula, η γνωστή μας Λεβάντα, είναι επίσης ένα κοινό φυτό της Ελληνικής φύσης.
Ανάμεσα στην ποικιλία των φυτών που ανθίζουν την Άνοιξη υπάρχουν άγριες Λεβάντες και το φυτό Lupinus, δηλαδή τα Λούπινα.
Υπάρχουν διάφορα είδη άγριου Λούπινου. Το Λούπινο ανθίζει την Άνοιξη, αντέχει τα άγονα εδάφη, συναντάται και σε Ελληνικά ξερονήσια.
Υπάρχουν πολλά είδη Ορχιδέας σε όλην την Ελλάδα.
Το φυτό Orobanche είναι ένα παρασιτικό φυτό, το οποίο ανθίζει την Άνοιξη. Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες του φυτού.
Κάμπια περνάει αυτοκινητόδρομο.
Σκουρόχρωμο είδος σαύρας.
Οι σαύρες όταν αισθανθούν απειλή, αφήνουν την ουρά τους να αποκοπεί. Έτσι, ο κυνηγός τους παρασύρεται από την ουρά και οι σαύρες ξεφεύγουν. Σε αυτήν την σαύρα φαίνεται καθαρά, ότι έχει αποκοπεί η ουρά της και ήδη φυτρώνει η νέα ουρά.
Χελώνες ζουν σε όλην την Ελλάδα.
Τον Χειμώνα πέφτουν σε χειμέρια νάρκη.
Τα Χελιδόνια έρχονται την Άνοιξη, αλλά το Φθινόπωρο πετάνε προς τον Νότο σε θερμότερες χώρες. Δεν αντέχουν το κρύο. Μερικές φορές όταν ο καιρός δροσίζει, κάθονται στο έδαφος, για να μην κρυώνουν.
Τοπίο στην Μάνη την Άνοιξη.
Η Μάνη είναι ξακουστή για το ξηρό τοπίο της το Καλοκαίρι. Την Άνοιξη όμως, όταν η φύση ανθίζει, υπάρχει μεγάλη βιοποικιλότητα!
Το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 διασχίζει και την Πελοπόννησο. Περνώντας μέσα από την πόλη του Γυθείου και συνεχίζοντας νότια προς το Ακρωτήριο Ταίναρο, συνεχίζει μέσω Κρήτης!
Εδώ μία πινακίδα του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4 έξω από το Γύθειο, επίσης πυροβολημένη από κάποιους που δεν θέλουν τον οικολογικό τουρισμό στην περιοχή...
Η προστατευόμενη περιοχή στο Δέλτα του ποταμού Ευρώτα στην Νότια Πελοπόννησο έχει επίσης μεγάλη οικολογική σημασία.
Εδώ έχει "αράξει" ένα ναυάγιο εδώ και δεκαετίες.
Πελοπόννησος. Η Μονεμβασία την Άνοιξη.
Το φυτό Ferula είναι επίσης ένα κοινό φυτό του Ελληνικού τοπίου που ανθίζει την Άνοιξη.
Άνθος της Ferula.
Το φυτό Phlomis φύεται σε όλην την Ελλάδα. Τα φύλλα του ομοιάζουν κάπως στο χρώμα, στο σχήμα και στο χνούδι, με τα φύλλα του φασκόμηλου. Τα ξεχωρίζεις όμως από την μυρωδιά των φύλλων τους και φυσικά από το άνθος τους την Άνοιξη, το οποίο είναι εντελώς διαφορετικό.
Το άνθος του φυτού Phlomis είναι συνηθισμένο και γι΄αυτό ίσως πολλοί δεν εκτιμούν την ομορφιά του όσο θα έπρεπε.
Είναι ένα ανθεκτικό φυτό, όμορφο, το οποίο θα έπρεπε να υπάρχει και στα πάρκα των Ελληνικών πόλεων.
Ο Ασπάλαθος έχει αγκάθια, αλλά και πολύ όμορφα και ευωδιαστά άνθη την Άνοιξη.
Είναι θάμνος, φυλλοβόλο φυτό και μπορούμε να το φυτεύσουμε σε μικτούς φυτοφράκτες.
Υπάρχουν διάφορα είδη άγριου Γαρύφαλου.
Το Anthyllis Tetraphylla έχει ιδιαίτερα άνθη.
Πανέμορφα λιβάδια με μεγάλη ποικιλία φυτών την Άνοιξη στην Νότια Πελοπόννησο.
Δυστυχώς, τέτοια λιβάδια, με τέτοια βιοποικιλότητα συναντάμε όλο και πιο σπάνια.
Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες του φυτού Malcolmia.
Φυτρώνει κοντά στις παραλίες ή επάνω στην άμμο, ή και σε σχισμές επάνω σε βράχια. Ανθίζει την Άνοιξη και τα άνθη της έχουν μία πολύ απαλή μυρωδιά, ιδίως τις βραδυνές ώρες.
Η Silene είναι ένα μικρό φυτό, μονοετές, φύεται σχεδόν σε όλην την Ελλάδα, συνήθως σε χαμηλό υψόμετρο και συχνά απλώνεται κοντά σε παραλίες. Ανθίζει την Άνοιξη μετατρέποντας τον τόπο σε ένα πανέμορφο ροζ "χαλί".
Μέχρι αρχές δεκαετίας του 80΄ η άγρια Βιολέτα της παραλίας ήταν ένα κοινό φυτό των ελληνικών παραλιών. Δυστυχώς σήμερα έχει "στριμωχθεί" και αυτό σε γωνίτσες των παραλιών, όπου δεν φθάνουν τα τροχοφόρα οχήματα.
Ανθίζει την Άνοιξη και έχει μία πολύ απαλή και ευχάριστη μυρωδιά!
Το φυτό Nigella με τα λεπτεπίλεπτα άνθη του είναι επίσης μονοετές φυτό και ανθίζει την Άνοιξη. Τα άνθη του έχουν συνήθως χρώμα μπλε, ή ροζ. Υπάρχει και μία ποικιλία λευκή που ανθίζει αρχές Καλοκαιριού. Τα σπόρια του είναι μαύρα και θεωρούνται θεραπευτικά κατά του άσθματος.
Το φυτό Gladiolus.
Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες Allium.
Τα άγρια κρεμμύδια, σκόρδα ή πράσα υπάρχουν παντού στην Ελληνική φύση. Το άνθος τους είναι επίσης σε διάφορα σχήματα και σε λευκό χρώμα ή αποχρώσεις του ροζ.
Ποτέ ΔΕΝ ξεριζώνουμε τα φυτά στην άγρια φύση. Μπορούμε να κόψουμε κάποια φύλλα τους, κάποιους βλαστούς, ή να πάρουμε κάποια σπόρια τους, για να τα καλλιεργήσουμε στον κήπο μας. Όμως τα φυτά ΔΕΝ τα ξεριζώνουμε, ΔΕΝ τα καταστρέφουμε! Τα αφήνουμε να υπάρχουν, να ανθίζουν, να βγάζουν σπόρια και να πολλαπλασιάζονται.
Η Iris unguicularis συναντάται σε πολλά μέρη της Ελλάδας.
Όπως όλες οι ίριδες είναι πολυετές φυτό. Τα φύλλα της είναι απλά, μακρόστενα και παραμένουν πράσινα κατά την διάρκεια όλου του χρόνου. Τα φύλλα της ίσως αφήνουν πολλούς περαστικούς αδιάφορους. Όταν όμως ανθίσει μέσα στον Χειμώνα έως αρχές Άνοιξης, το άνθος της αποκλείεται να σε αφήσει αδιάφορο!
Δυστυχώς κάποιοι χρησιμοποιούν ακόμη ζιζανιοκτόνα. Εδώ φαίνεται και πάλι το όριο ενός κτήματος που έχει ψεκασθεί με ζιζανιοκτόνο μέσα στην Άνοιξη. Το ψεκασμένο κτήμα έχει μετατραπεί σε νεκρή γη, ενώ ακριβώς δίπλα που δεν έχει ψεκασθεί, φαίνεται η πανέμορφη φύση, γεμάτη χρώμα και ζωή.
Τα φυτά δεξιά είναι σχεδόν όλα μονοετή. Θα κάνουν τον κύκλο τους και ούτως ή άλλως θα ξεραθούν από μόνα τους.
Ο όμορφος υγροβιότοπος Βιβάρι στον Νομό Αργολίδας στην Πελοπόννησο.
Η παραλία στην περιοχή Διακοφτού στην Πελοπόννησο είναι μεγάλη και με βότσαλα.
Εδώ εκβάλλει ο ποταμός Βουραϊκός.
Η εκβολή του Βουραϊκού ποταμού στην θάλασσα.
Στην γεμάτη βότσαλα παραλία φύονται ανθεκτικά φυτά, όπως το Αλμυρίκι.
Από το Διακοπτό ξεκινάει ο γνωστός οδοντωτός σιδηρόδρομος που περνάει μέσα από το πανέμορφο Φαράγγι του Βουραϊκού και φθάνει ως τα Καλάβρυτα.
Η διαδρομή είναι παγκοσμίως γνωστή κυρίως σε φυσιολάτρες και το τραίνο είναι σχεδόν πάντα γεμάτο με τουρίστες.
Στον σιδηροδρομικό σταθμό του Διακοπτού εκτίθεται και ως μουσιακό στοιχείο μιά παλαιά μηχανή τραίνου.
Εάν θέλεις περισσότερες πληροφορίες, κάνε "κλικ" στην ανωτέρω φωτογραφία και επισκέψου την ιστοσελίδα
"Οδοντωτός".
Εδώ υπάρχει και μία ταμπέλα με φωτογραφίες προς τιμήν του αείμνηστου κωμικού ηθοποιού, Διονύση Παπαγιαννόπουλου, ο οποίος αγαπούσε πολύ το Διακοπτό.
Η περιοχή του Βουραϊκού ποταμού, όλο το φαράγγι και ο Χελμός είναι προστατευόμενη περιοχή του Ευρωπαϊκού Δικτύου Προστατευόμενων Περιοχών NATURA 2000 και ήδη στον Σιδηροδρομικό σταθμό υπάρχει ενημερωτική πινακίδα για το οικοσύστημα της περιοχής και με χάρτη του μονοπατιού Διακοπτό - Καλάβρυτα.
Η αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής συγχρηματοδοτήθηκε κατά 25 % από εθνικούς πόρους και κατά 75 % από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Η σιδηροδρομική γραμμή παίζει σημαντικό ρόλο στην μεταφορά τουριστών στα Καλάβρυτα.
Τα Καλάβρυτα είναι υπέροχα, όποια εποχή του χρόνου και εάν τα επισκεφθείς.
Μπορείς να αγοράσεις πολλά εντόπια προϊόντα, όπως πολύ ωραία καρύδια, γλυκά του κουταλιού, λικέρ από άγριο τριαντάφυλλο και πολλά άλλα!
Στα Καλάβρυτα υπάρχει και μουσείο ιστορίας με ντοκουμέντα από την φρικιαστική ιστορία που διαδραματίστηκε εδώ κατά την Γερμανική κατοχή. Το άγαλμα της ανωτέρω φωτογραφίας αναπαριστά το δράμα που έζησαν οι κάτοικοι των Καλαβρύτων.
Κάθε πόλεμος είναι φρικτός. Και πάντα σχεδόν οι λίγοι "Κακοί" που τον προκαλούν, κάθονται κάπου μακρυά σε ασφαλές μέρος κατά την διάρκεια του πολέμου και αυτοί που αναγκάζονται να πολεμούν και να "πληρώνουν" με την ζωή τους τις αποφάσεις αυτών των λίγων κακών, είναι κυρίως αθώα δεκαοκτάχρονα παιδιά, τα οποία δεν φταίνε σε τίποτα.
Στο μουσείο υπάρχει και βιβλίο εντυπώσεων, όπου ο κάθε επισκέπτης μπορεί να γράψει την γνώμη του. Εδώ γράψαμε και εμείς ένα μήνυμα υπέρ της ειρήνης και ενάντια στην βία γενικώς!
Στην πλατεία των Καλαβρύτων υπάρχει και πάλι ενημερωτική πινακίδα για την Προστατευόμενη Περιοχή Χελμού - Βουραϊκού.
Εάν θέλεις περισσότερες πληροφορίες για τον χάρτη της περιοχής και για το γενικότερο οικοσύστημα, κάνε "κλικ" στην ανωτέρω φωτογραφία και επισκέψου την σχετική ιστοσελίδα του
"Φορέα Διαχείρισης Χελμού - Βουραϊκού".
Το μονοπάτι από τα Καλάβρυτα μέχρι το Διακοπτό βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην γραμμή του τραίνου.
Καθ΄οδόν μπορείς να δεις από κοντά τα τμήματα όπου η σιδηροδρομική γραμμή είναι οδοντωτή.
Κάποια στιγμή θα συναντήσεις και το τραίνο σε κάποιο από τα δρομολόγιά του.
Η διάρκεια πεζοπορίας είναι τρεις με τέσσερις ώρες.
Εάν περπατήσεις την Άνοιξη, θα απολαύσεις την ανθοφορία των περισσότερων φυτών γύρω σου.
Δίπλα στο μονοπάτι θα δεις και
Ορχιδέες.
Η κάμπια της πεταλούδας Μαχάον.
Εάν είσαι τυχερός, μπορεί να συναντήσεις στα βράχια να λιάζεται το γκρι Σαμιαμίδι.
Σε κάποια σημεία της διαδρομής το μονοπάτι, όπως και η γραμμή, βρίσκεται δίπλα ακριβώς στον Βουραϊκό ποταμό.
Το μονοπάτι περνάει μέσα από τα τούνελ.
Σε αυτά τα μέρη πρέπει να προσέχεις πολύ, γιατί είναι στενός ο χώρος. Πρέπει να έχεις ενημερωθεί για τα δρομολόγια του τραίνου πριν ξεκινήσεις και να υπολογίσεις πότε είναι ώρα να περάσει το τραίνο.
Εάν είναι ώρα να συναντήσεις, ή να σε προσπεράσει το τραίνο, πρέπει να περιμένεις σε ασφαλές μέρος, όπου να υπάρχει χώρος. Όχι σε στενά σημεία και όχι στα τούνελ!
Το σημείο με τα πολλά τούνελ λέγεται Πόρτες. Το τοπίο είναι εκπληκτικό! Ακριβώς δίπλα στην γραμμή κατεβαίνει γκρεμός και κάτω περνάει ο ποταμός Βουραϊκός.
Απέναντι από το μονοπάτι, δηλαδή η άλλη πλευρά του φαραγγιού, αποτελείται από πετρώματα με πολύ ωραίους σχηματισμούς και σπηλιές.
Και όσο κατεβαίνει το μονοπάτι προς το Διακοπτό, δηλαδή προς την θάλασσα, τόσο περισσότερο υψώνονται τα βράχια γύρω σου με υπέροχα σχήματα και χρώματα.
Εδώ χαμηλά φαρδαίνει το πλάτος του Βουραϊκού και υπάρχουν πολλές Πικροδάφνες, οι οποίες χρωματίζουν ροζ το τοπίο όταν ανθίζουν.
Στα νησιά του Ιονίου Πελάγους σώζονται αρκετά δάση, παρά τις πυρκαϊές του παρελθόντος.
Η Κεφαλονιά ή αλλιώς Κεφαλληνία, είναι το πιο ορεινό νησί των Επτανήσων και έχει πολλά οργανωμένα και σημαδεμένα ορειβατικά μονοπάτια.
Το λιμνοσπήλαιο Μελισσάνη που βρίσκεται στην περιοχή Σάμη στην Ανατολική Κεφαλληνία είναι ένας αγαπημένος προορισμός για Έλληνες και ξένους τουρίστες.
Το σπήλαιο εξερευνήθηκε το 1951 από τον Σπηλαιολόγο Πετρόχειλο.
Το Λιμνοσπήλαιο είναι επισκέψιμο με βαρκάρη, ο οποίος κατά την διάρκεια της διαδρομής περιγράφει την ιστορία του Σπηλαίου και την μυθολογία γύρω από αυτό.
Η διαδρομή με την βάρκα είναι σύντομη, αλλά πολύ ωραία, τόσο στο ανοικτό μέρος, όπου έχει πέσει η οροφή και είναι φωτεινό, όσο και στο σκεπαστό τμήμα του σπηλαίου που είναι γεμάτο με σταλακτίτες.
Στην Κεφαλληνία υπάρχουν δύο οργανωμένα Κάμπινγκ (έτος 2017) καταπράσινα και πολύ συμπαθητικά μαγαζιά για ποτό ή φαγητό.
Η συγκεκριμένη πιτσαρία προσφέρει και πολύ νόστιμη vegan πίτσα, και οι ιδιοκτήτες είναι πολύ ευγενικοί και φιλόξενοι.
Στολίδι μέσα στο μαγαζί είναι και οι χελιδονοφωλιές.
Τα χελιδόνια εδώ συμβιώνουν σε απόλυτη αρμονία με τους ανθρώπους.
Κατευθυνόμενος προς το Φισκάρδο στα Βόρεια της Κεφαλληνίας περνάς μέσα από υπέροχο φυσικό τοπίο και Ανατολικά βλέπεις την Νήσο Ιθάκη.
Η φύση αναγεννάται και πάλι υπέροχη μετά από πυρκαϊές προηγουμένων χρόνων και απέναντι είναι η Ιθάκη.
Στην Κεφαλληνία, όπως σχεδόν σε όλην την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αναπτύσσεται ο καταδυτικός τουρισμός για την παρατήρηση του βυθού και της θαλάσσιας ζωής.
Εάν θέλεις, κάνε "κλικ" στην ανωτέρω φωτογραφία και επισκέψου την ιστοσελίδα
"Fiskardo Divers".
Έξω από το Φισκάρδο υπάρχουν μονοπάτια μέσα σε ωραία δάση που καταλήγουν σε μικρές, ωραίες παραλίες.
Εδώ υπάρχουν ερημικές, ήσυχες σπηλιές, τις οποίες αγαπούν πολύ οι φώκιες Μονάχους - Μονάχους.
H υπέροχη Άσος!
Σήμερα (έτος 2017) η φύση στην Κεφαλληνία προστατεύεται, αλλά υπάρχουν ακόμη οι πυροβολημένες πινακίδες, που μαρτυρούν την λεηλασία της φύσης στο παρελθόν από "πυροβολημένους" εγκέφαλους.
Πυροβολημένες πινακίδες σήμερα (έτος 2017) ακόμη και μέσα σε χωριά.
Κυρίως κατά τις δεκαετίες 1980 μέχρι περίπου τα τέλη της δεκαετίας 1990, όσοι επισκεπτόμασταν συχνά την φύση, ζήσαμε την λεηλασία της φύσης από τους κυνηγούς και από ψαράδες.
Μπορεί αυτή η εποχή να πέρασε, πρέπει όμως να φροντίσουμε, ώστε να μην επαναληφθεί ποτέ!
Όχι μόνον την φύση λεηλατούσαν, αλλά και την δημόσια περιουσία, την οποία πληρώναμε όλοι μας!
Παλαιά πινακίδα στην Προστατευόμενη Περιοχή της Λιμνοθάλασσας Κούταβου έξω από το Αργοστόλι στην Δυτική Κεφαλληνία.
Η Προστατευόμενη Περιοχή της Λιμνοθάλασσας Κούταβου.
Η γέφυρα-πεζόδρομος που ενώνει το Αργοστόλι με την απέναντι πλευρά. Μπροστά φαίνεται το Αργοστόλι και αριστερά είναι η Λιμνοθάλασσα Κούταβου.
Η πλευρά απέναντι από το Αργοστόλι και δεξιά η Λιμνοθάλασσα Κούταβου.
Παλαιά πινακίδα, γραμμένη με το πολυτονικό σύστημα, πυροβολημένη και αυτή από ανεγκέφαλους καραμπινοφόρους, που οδηγεί στο ψηλότερο όρος της Κεφαλληνίας, τον Αίνο, όπου βρίσκεται και ένας από τους παλαιότερους Εθνικούς Δρυμούς της Ελλάδας.
Και πάλι παλαιά πυροβολημένη πινακίδα μέσα στην περιοχή του Εθνικού Δρυμού Αίνου!
Ο
Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Αίνου διαθέτει γραφείο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο Αργοστόλι. Στην περιοχή του Αίνου βρίσκονται ενημερωτικές πινακίδες για την περιοχή με χάρτες των πεζοπορικών διαδρομών.
To Kέντρο Ενημέρωσης που βρίσκεται μέσα στον Εθνικό Δρυμό του Αίνου είναι πολύ ωραίο, αλλά δυστυχώς με κάποιες φθορές. (φωτογραφία έτος 2017)
Δυστυχώς έχουν φθαρεί και κάποιες ενημερωτικές πινακίδες, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για τους επισκέπτες.
Οι πινακίδες ενημερώνουν τον επισκέπτη για τα είδη χλωρίδας και πανίδας που ζουν στην περιοχή του Εθνικού Δρυμού.
Εδώ ψηλά στο όρος Αίνος ζει η Κεφαλληνιακή Ελάτη.
Θέα Δυτικά προς το Αργοστόλι.
Οι κορμοί των νεκρών δένδρων αφήνονται στην θέση τους, όπως συμβαίνει σε όλα τα Ευρωπαϊκά Προστατευόμενα Πάρκα, διότι αποτελούν φωλιά για πλήθος πουλιών και ζώων, για μύκητες και τελικά αποσυντίθενται και μετατρέπονται στο φυτόχωμα Humus, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για τα δάση.
Ανθισμένος Κράταιγος την Άνοιξη γεμάτος με έντομα.
Είδος Καμπανούλας.
Οι γλάροι είναι μόνιμοι συνοδοί των καραβιών. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, όπως πολλά άλλα ζώα της θάλασσας και θαλασσοπούλια, συχνά δεν βρίσκουν αρκετή τροφή λόγω της υπεραλίευσης των θαλασσών.
Ο άνθρωπος αδειάζει τις θάλασσες από τα ψάρια τους, ενώ από την άλλη πλευρά τις γεμίζει με τα πλαστικά σκουπίδια του, με αποτέλεσμα, πολλά ζώα και πουλιά να τρώνε τα τριμμένα πλαστικά σκουπίδια και να πεθαίνουν.
Η υπέροχη, παραδοσιακή Ύδρα! Ένα πανέμορφο νησί του Σαρωνικού, χωρίς αυτοκινητόδρομους και χωρίς αυτοκίνητα. Χωρίς βουητά, χωρίς κόρνες, χωρίς καυσαέρια.
Παραδοσιακό Φαρμακείο στα στενά της Ύδρας.
Περπατώντας στα μονοπάτια της Ύδρας θα συναντήσεις πολύ ωραία τοπία.
Πλάκες Αλοννήσου. Η μικρή, αλλά πανέμορφη παραλία μπροστά στο "Camping Rock".
Η περιοχή ονομάζεται Πλάκες λόγω της γεωλογίας του εδάφους, που σχηματίζει πλάκες.
Οι λουόμενοι εδώ μπορεί να μην κάθονται το Καλοκαίρι στην άμμο, κάθονται όμως επάνω στις πλάκες, οι οποίες είναι άνετες και μεγάλες!
Η Αλόννησος φημίζεται για τα καθαρά νερά της. Και εάν λίγο προσέχεις, είναι σχεδόν σίγουρο, ότι κάποια στιγμή θα δεις περαστικά δελφίνια.
Η φύση εδώ προστατεύεται.
Αλόννησος.
Το κανό είναι ένας πολύ φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος να πλησιάσεις την φύση. Δεν καίει βλαβερά καύσιμα, δεν ενοχλεί με εκνευριστικούς θορύβους τους λουόμενους και τα ζώα της θάλασσας και γυμνάζει!
Στην Αλόννησο υπάρχει το πρώτο προστατευόμενο θαλάσσιο πάρκο της Ελλάδας. Αφορμή στάθηκε η προστασία της φώκιας Monachus-Monachus.
Στο λιμάνι της Αλοννήσου υπάρχει γραφείο του "Συλλόγου Προστασίας της Φώκιας MOM". Εκεί λειτουργεί Κέντρο Ενημέρωσης για τους επισκέπτες.
Εδώ θα ενημερωθείς για τις ομορφιές του τόπου, αλλά και για τις ευθύνες σου!
"Πολλές νησίδες έχουν ενταχθεί στο δίκτυο περιοχών NATURA 2000 των σημαντικότερων περιοχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την διατήρηση της βιοποικιλότητας".
Προστασία της φύσης μίας περιοχής σημαίνει και αύξηση της βιοποικιλότητας της περιοχής.
Οι φώκιες Monachus-Monachus τις δεκαετίες 70΄- 80΄ έφθασαν στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Οι οικολογικές οργανώσεις, όπως ο "Σύλλογος για την Προστασία της Φώκιας", γνωστός και ως "Φωκάδες" αγωνίστηκαν για την ενημέρωση των πολιτών, ώστε με αφορμή την προστασία της φώκιας να δημιουργηθεί το Προστατευόμενο Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου.
Η προστασία του περιβάλλοντος έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει ποικιλία θαλάσσιας ζωής και να μπορεί να αναπτυχθεί ο καταδυτικός τουρισμός, ο οποίος αποτελεί μία μορφή οικολογικού τουρισμού.
Μπράβο στον Δήμο Αλοννήσου!!
Το Αλμυρίκι είναι ένα πετρόφυτο των παραλιών. Συνήθως φυτρώνει σε σχισμές στα βράχια. Τα φύλλα του γίνονται ωραίο τουρσί, αλλά και εδώ ισχύει, ότι ισχύει για όλα τα φυτά: κόβουμε προσεκτικά ΜΟΝΟΝ κάποια φύλλα, ή βλαστάρια του φυτού, αλλά ΔΕΝ το ξεριζώνουμε!
Νήσος Ρόδος. Η πανέμορφη Λίνδος με την αρχαία ακρόπολη.
Νήσος Ρόδος. Θέα από την αρχαία Ακρόπολη της Λίνδου.
Σε πολλές περιοχές, παρατηρώντας τα πετρώματα, διακρίνεις καθαρά τα απολιθωμένα οστρακοειδή μέσα στα βράχια.
Μία μόνη παπαρούνα μέσα στην αμμουδιά. Δεν είναι κάτι το σπουδαίο. Είναι όμως όμορφο!
Το απλό, κοινό θυμάρι τις τελευταίες δεκαετίες υπέφερε από τις εκχερσώσεις της γης.
Είναι ένα ανθεκτικό φυτό στην ξηρασία και πολύ αγαπητό στα έντομα. Τα φύλλα του είναι χρήσιμα στην κουζίνα, ενώ πολύ χρήσιμο είναι επίσης το αιθέριο έλαιο του φυτού.
Κάποιες ποικιλίες του φυτού καλλιεργούνται και γίνονται εξαγωγές στο εξωτερικό.
Νήσος Ρόδος. Αρχαία Κάμειρος.
Ο Κουρκούταυλος ή Κροκοδειλάκι ζει στα Δωδεκάνησα.
Του αρέσει να λιάζεται σε ασφαλή σημεία.
Τρώει κυρίως έντομα όπως ακρίδες.
Εάν απλώς τον παρατηρήσεις χωρίς να τον πειράξεις, στέκεται και αυτός και σε παρατηρεί.
Νήσος Ρόδος. Παραλία Χαράκι.
Υπάρχουν πολλά είδη Λιβελλούλης. Η Λιβελλούλη ζει σε όλην την Ελλάδα, κυρίως εκεί όπου υπάρχουν γλυκά νερά.
Δίχρωμο Σκαθάρι του Μαΐου.
Νήσος Ρόδος. Η Κοιλάδα με τις Πεταλούδες.
Ακόμη υπάρχουν πινακίδες με την προειδοποίηση να μην ενοχλούν οι επισκέπτες τις πεταλούδες. Να μην τις τρομάζουν, μόνον και μόνον για να τις δουν να πετάνε. Να μένουν επάνω στα μονοπάτια και να μην πατάνε τα φυτά, να μην καπνίζουν κ.λ.π.
Το είδος αυτό της πεταλούδας είναι νυκτόβιο. Πετάει και τρέφεται την νύκτα. Την ημέρα κοιμάται. Όταν κάποιοι τις ενοχλούν και τις αναγκάζουν να πετάνε, οι πεταλούδες χάνουν ενέργεια άσκοπα, εξαντλούνται και συχνά πεθαίνουν.
Κάτι τέτοιοι ανεγκέφαλοι επισκέπτες ήταν στο παρελθόν η αιτία να μειωθεί ο αριθμός των πεταλούδων και να να αναγκαστούν οι υπεύθυνοι του πάρκου να κλείσουν κάποια από τα μονοπάτια στην κοιλάδα για όλους τους επισκέπτες..
Πολλοί κορμοί μέσα στην κοιλάδα είναι γεμάτοι με πεταλούδες που κοιμούνται την ημέρα.
Οι πεταλούδες αρχίζουν να εμφανίζονται δειλά την Άνοιξη και φθάνουν σε μεγάλους αριθμούς το Καλοκαίρι.
Μπορεί πολλοί να έχουν μία φοβία με τις αράχνες, εάν όμως μάθουμε να τις παρατηρούμε, βλέπουμε ότι είναι τελικά πολύ όμορφα πλάσματα!
Κάποια έντομα φτιάχνουν λακκούβες που λειτουργούν ως παγίδα για άλλα μικρότερα έντομα.
Αγριογαρύφαλλο.
Και στα Δωδεκάνησα υπάρχουν πολλά είδη Ορχιδέας.
Παρατηρώντας προσεκτικά τα φυτά, συχνά θα δεις και έντομα που κρύβονται επάνω στα φυτά.
Όπως για παράδειγμα η αράχνη της φωτογραφίας, η οποία καμουφλάρεται έχοντας ακριβώς το ίδιο ροζ χρώμα που έχει και το άνθος της Ορχιδέας.
Νήσος Ρόδος. Πολύχρωμος θαμνότοπος τον Χειμώνα στο Πρασονήσι.
Το φυτό Mandragora ανθίζει προς το τέλος του Χειμώνα.
Είναι χαμηλό φυτό. Τα φύλλα και τα άνθη του βγαίνουν ακριβώς επάνω από το έδαφος.
Οι καρποί του φυτού Mandragora εμφανίζονται προς το τέλος της Άνοιξης.
Λίγα φυτά ανθίζουν τον Χειμώνα και είναι πολύ χρήσιμα κυρίως για τα έντομα.
Το φυτό της φωτογραφίας ανθίζει την Άνοιξη, και συνεχίζει να ανθίζει, ακόμη και όταν τα φύλλα του έχουν σχεδόν ξεραθεί.
Το πετρόφυτο Hyoscyamus ανθίζει προς το τέλος του Χειμώνα.
Φυτρώνει επάνω σε βράχια, σε πετρόκτιστους τοίχους και το αγαπούν τα έντομα.
Διάφορα είδη ίριδας υπάρχουν και στα Δωδεκάνησα.
Ο Echinops είναι ένα είδος αγκαθιού με στρογγυλό άνθος που θυμίζει ... αχινό.
Ο Cistus είναι επίσης ένα κοινό φυτό σχεδόν σε όλην την Ελλάδα.
Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες του φυτού Cistus. Μία ποικιλία έχει ανοικτόχρωμα ροζ άνθη.
Πολύ γνωστός είναι ο Cistus με τα πιο σκούρα και κάπως "τσαλακωμένα" ροζ άνθη. Γνωστός και ως Κονούκλα.
Ελαιόδενδρο κάποιας ηλικίας!
Παγκράτιο τον Χειμώνα και την Άνοιξη.
Φαίνονται απλώς τα φύλλα του.
Παγκράτιο ανθισμένο τον Αύγουστο.
Σχεδόν όλα τα φύλλα του έχουν μαραθεί και υπάρχουν μόνον τα μεγαλοπρεπή άνθη του. Έχουν μία απαλή, γλυκιά ευωδία.
Ακανθώδης θάμνος.
Έχει κρεμαστά κλωνάρια με αγκάθια και μικρά μπλε ανθάκια που ανθίζουν τον Χειμώνα και αρχές Άνοιξης.
Τα όμορφα κέδρα στα Δωδεκάνησα ζουν στην άμμο και είναι πολύ ανθεκτικά.
Το φυτό Juniperus Oxycedrus είναι μία ποικιλία κέδρου με μυτερά φύλλα.
Μία ποικιλία του φυτού αυτού είναι πολύ ανθεκτική στα αλμυρά εδάφη και φύεται σε παραλίες κοντά στην θάλασσα.
Είναι θάμνος, σπανιότερα εμφανίζεται ως μικρό δένδρο.
Τα φύλλα του έχουν ένα χρώμα πράσινο - γκρι και είναι πολύ όμορφο και ως καλλωπιστικό φυτό που κρατάει το χρώμα του κατά την διάρκεια όλου του χρόνου.
Νήσος Σύμη.
Και εδώ η θάλασσα είναι πολύ καθαρή ακόμη και μέσα στο λιμάνι.
Η Ζαργάνα είναι ένα πολύ όμορφο ψάρι.
Της αρέσει να ζει στα λιμάνια. Με την παρουσία της ομορφαίνει και "ζωντανεύει" την θάλασσα.
Άφησέ την να ζήσει!
Κάποτε οι θάλασσες ήταν γεμάτες ζωή. Ο άνθρωπος τις άδειασε και από πολύχρωμες που ήταν, τις έκανε... γκρί!
Όταν βλέπεις ένα ζώο της θάλασσας, μάθε να το χαίρεσαι παρατηρώντας το ζωντανό! Μήν το "ονειρεύεσαι" ψητό. Η κοιλιοδουλεία του ανθρώπου ήταν η αιτία που άδειασαν οι θάσασσες του κόσμου!
Νήσος Σύμη. Αριστερά φαίνεται το λιμάνι από ψηλά.
Δεξιά, μετά τον λόφο είναι το Πέδι.
Εδώ λειτουργεί μία μονάδα αφαλάτωσης θαλασσινού νερού.
Στα πλαίσια Ευρωπαϊκού Προγράμματος και αυτό.
Νήσος Σύμη. Το λιμάνι με το Μοναστήρι Πανορμήτης.
Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες τους φυτού Convulvulus και το συναντάμε σε όλην την Ελλάδα.
Το φυτό Dracungulus φύεται επίσης σχεδόν σε όλην την Ελλάδα.
Το άνθος του Dracungulus είναι μεγαλοπρεπές. Ανθίζει την Άνοιξη και όταν αρχίζει να μαραίνεται έχει μία άσχημη μυρωδιά.
Όταν το άνθος μαραθεί προς το τέλος της Άνοιξης, εμφανίζονται οι καρποί του.
Σαύρα στα Δωδεκάνησα.
Οι σαύρες τρώνε διάφορα έντομα και τους αρέσουν πολύ τα μικρά μυρμήγκια. Είναι πολύ χρήσιμες σε κήπους, αυλές σπιτιών, βεράντες και μπαλκόνια που έχουν πρόβλημα με τα μυρμήγκια.
Υπάρχουν διάφορα είδη σαύρας.
Εδώ είναι μία σκαρφαλωμένη μέσα στην ρίγανη.
Εάν τη παρατηρήσεις, θα σου λυθεί και η απορία: τί κάνει η σαύρα επάνω στην ρίγανη;
Περιμένει έντομα, όπως οι ακρίδες, ή η αράχνη της φωτογραφίας.
Υπάρχουν διάφορα είδη ακρίδας.
Συχνά οι τρύπες μέσα στα βράχια μοιάζουν με όμορφη γλάστρα.
Ακόμη και στα ξερά μέρη, αρχές καλοκαιριού, η φύση φροντίζει, ώστε πάντα κάτι να παράγει καρπούς για τα άγρια πουλιά και για τα ζώα.
Νήσος Σύμη. Το λιμάνι του Πανορμήτη μέσα από θάμνους της μεσογειακής φύσης, όπως σχίνα και πικροδάφνες.
Νήσος Χάλκη. Και εδώ τα νερά μέσα στο λιμάνι είναι πεντακάθαρα.
Θέα από το Κάστρο της Χάλκης.
Διακρίνονται μικρά νησάκια κοντά στην Χάλκη και στο βάθος η Ρόδος.
Νήσος Νίσυρος.
Από αεροφωτογραφία φαίνεται καθαρά ο κρατήρας του ηφαιστείου στο κέντρο του νησιού.
Η Τήλος είναι επίσης ένα από τα νησιά, όπου τα τελευταία χρόνια η φύση προστατεύεται!
Σε παλαιοντολογικές ανασκαφές στην Τήλο βρέθηκαν μεταξύ άλλων και τα οστά ενός είδους Ελέφαντα - νάνου, ο οποίος ζούσε εδώ πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.
Νήσος Τήλος. Παλαιό μικρό Εκκλησάκι μέσα στα βράχια.
Οι ιδιοκτήτες αυτού του ακινήτου στην Τήλο έκτισαν τον τοίχο χωρίς να κόψουν το κυπαρίσσι. Μπράβο στους ανθρώπους αυτούς!
Οι περίφημοι ποδηλατοδρόμοι της Νήσου Κως!
Εδώ οι ποδηλάτες κινούνται με ασφάλεια μέσα στο λιμάνι της Κω.
Στην Κω υπάρχει ένα πολύ καλό δίκτυο ποδηλατοδρόμων, γι΄αυτό και είναι αγαπημένος προορισμός για φίλους του ποδηλάτου από όλον τον κόσμο.
Βορειοδυτικά έξω από την πόλη της Κω υπάρχει μία μεγάλη έκταση της παραλίας με αμμόλοφους που προστατεύεται.
Όπως σε όλες τις προστατευόμενες παραλίες, έτσι και εδώ, οι λουόμενοι και γενικά οι επισκέπτες της παραλίας πηγαίνουν στη θάλασσα από ειδικά, όμορφα, ξύλινα δρομάκια. Έτσι δεν καταστρέφουν την εύθραυστη, ευαίσθητη χλωρίδα των αμμόλοφων.
Με το ποδήλατο μπορείς να φθάσεις άνετα μέχρι τον υγροβιότοπο Αλυκή.
Και εδώ, εάν έχεις κυάλια και λίγη υπομονή, θα δεις πουλιά όπως ερωδιούς, καλαμοκανάδες, και πολλά άλλα. Ακόμη και Φοινικόπτερα!
Ακολουθώντας τον ποδηλατοδρόμο παραλιακά προς την άλλη κατεύθυνση της πόλης της Κω, δηλαδή Ανατολικά, θα φθάσεις σε έναν άλλο υγρότοπο, το Ψαλίδι.
Εδώ υπάρχουν ωραία δρομάκια και σχετικές πινακίδες, αλλά δυστυχώς εγκαταλελειμμένα!
Υπάρχει και παρατηρητήριο πουλιών.
Από το παρατηρητήριο παρακολουθείς τα πουλιά χωρίς να τρομάζουν, όπως είναι ο Καλαμοκανάς της φωτογραφίας.
Στην Κω εκεί όπου η παραλία προστατεύεται συναντάς ολόκληρα λιβάδια του φυτού Limonium.
To άγριο Limonium έχει κατά κανόνα μπλε άνθη και πολύ σπάνια μπορεί να έχει και λευκό άνθος.
Είναι γνωστό και στο εμπόριο. Καλλιεργείται σε διάφορα χρώματα ως καλλωπιστικό φυτό, του οποίου μάλιστα τα άνθη αποξηραίνονται και κρατάνε για μήνες το χρώμα τους.
Μπορεί να έχει πολύ όμορφο άνθος, αλλά ΜΗΝ το κόβεις! Άφησέ το να βγάλει σπόρους και να πολλαπλασιαστεί.
Το Limonium μέχρι τις δεκαετίες 70΄ και 80΄ ήταν ένα σύνηθες φυτό των Ελληνικών παραλιών. Σήμερα σπανίζει και αυτό.
Είναι πολύ αγαπητό στα έντομα και ιδιαίτερα σε κάποια είδη πεταλούδων. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που δεν πρέπει να το κόβουμε.
Οι πεταλούδες αποτελούν ένα χάρμα οφθαλμών για τον παρατηρητή. Ακόμη και οι πεταλούδες που με μία βιαστική ματιά φαίνονται άχρωμες και αδιάφορες, εάν τις προσέξεις με μία ... δεύτερη, πιο προσεκτική ματιά, θα δεις ότι έχουν κάτι ιδιαίτερο, είτε κρυμμένο χρώμα, ή σχέδιο, ή σχήμα φτερών κ.λ.π.
Μαθαίνοντας ο άνθρωπος να παρατηρεί την ομορφιά των πλασμάτων γύρω του, ο μεγάλος κερδισμένος είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Διότι η παρατήρηση και η απόλαυση της ομορφιάς γύρω μας κάνει πιο όμορφη και πιο ενδιαφέρουσα την δική μας ζωή!
Το Centaurium αποτελεί άλλο ένα κοινό φυτό της Ελληνικής φύσης.
Έχει μικρά ροζ άνθη που ανθίζουν την Άνοιξη.
Το καμουφλάζ κάποιων εντόμων είναι καταπληκτικό!
Νήσος Κάλυμνος.
Η είσοδος προς το λιμάνι Βαθύ.
Το εντυπωσιακό λιμάνι Βαθύ βρίσκεται στην Ανατολική πλευρά της Καλύμνου.
Στην Δυτική πλευρά της Καλύμνου βρίσκεται το χωριό Μασούρι.
Το Μασούρι είναι αγαπητός προορισμός για νέους τουρίστες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ιδιαίτερα για τους αναρριχητές λόγω των ψηλών βράχων που υπάρχουν στην περιοχή.
Το 2009 πραγματοποιήθηκε εδώ το 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Αναρρίχησης με την συμμετοχή αναρριχητών από όλον τον κόσμο.
Ακριβώς απέναντι από το Μασούρι βρίσκεται το νησάκι Τέλενδος.
Ανάλογα με την ώρα της ημέρας και την θέση του ήλιου αλλάζουν και τα χρώματα της Τέλενδου.
Ο Ήλιος δύει το βράδυ ακριβώς πίσω από την Τέλενδο δίνοντας σε αυτό το ηλιοβασίλευμα μία ιδιαίτερη ομορφιά.
Στην Τέλενδο υπάρχει μονοπάτι, αλλά προσοχή: Ξεκινάει πολύ ομαλά, όμως όταν φθάσεις προς το πίσω μέρος του νησιού, γίνεται σε πολλά σημεία απότομο φθάνοντας το σημείο της ημιαναρρίχησης...
Εάν ξεκινήσεις νωρίς το πρωί, θα περπατάς για μερικές ώρες υπό την σκιά των βράχων. Υπάρχουν μεγάλες πανέμορφες σπηλιές, που κατοικούνται από διάφορα αρπακτικά πουλιά. Θα δεις πολύ ωραίες εικόνες!
Όμως πρόσεχε: προς το μεσημέρι ο ήλιος έχει φύγει και στο νησί δεν υπάρχουν καθόλου δένδρα, διότι είναι γεμάτο με κατσίκες! Αυτό σημαίνει, ότι θα είσαι για πολλές ώρες εκτεθειμένος στον ήλιο, ο οποίος το Καλοκαίρι "κτυπάει" ανελέητα. Και η πρόσβαση στην θάλασσα για να δροσιστείς είναι δύσκολη.
Για να κάνουμε τον γύρο του νησιού χρειαστήκαμε σχεδόν δέκα ώρες!
Οι κτηνοτρόφοι έχουν πολλές κατσίκες ελεύθερες παντού στα νησιά. Αποτέλεσμα είναι η ερημοποίηση.
Όταν γίνεται φύτευση ενός δένδρου, όπως είναι η χαρουπιά της φωτογραφίας στην άκρη του δρόμου, περιφράζεται το φυτό για να το σωθεί από τα κοπάδια.
Ζήτω! Ένα δένδρο!! Μόνον που είναι τόσο μακριά, που μέχρι να φθάσεις, θα έχεις πάθει ηλίαση!!
Η πρώτη καταστροφή στην Ελληνική φύση έρχεται με την πυρκαϊά. Η δεύτερη καταστροφή έρχεται με την υπερβόσκηση λόγω της κτηνοτροφίας.
Εάν μετά από μία πυρκαϊά αφήσουμε την φύση ήσυχη, εκείνη σύντομα θα συνέλθει! Εάν όμως αρχίζει η συνεχής υπερβόσκηση στην περιοχή, τότε είναι αυτονόητο, ότι δεν θα συνέλθει ποτέ!
Η ερημοποίηση είναι ένα ακόμη αποτέλεσμα της κρεατοφαγίας!
Στην φωτογραφία απεικονίζεται ένα δένδρο στο ξερό τοπίο, που στον ίσκιο του έχουν στριμωχθεί οι κατσίκες, για να δροσιστούν.
Ακόμη και τα ταλαίπωρα τα κατσίκια υποφέρουν από την υπερβόσκηση!
Φυσικά δεν έχουμε τίποτα ενάντια στις κατσίκες. Είναι πανέμορφα, πανέξυπνα και συμπαθέστατα πλάσματα! Είναι θύματα της κρεατοφαγίας!
Είμαστε όμως ενάντια στην υπεραύξηση των πληθυσμών τους που δημιουργεί ο άνθρωπος! Και που έχει ως φυσικό αποτέλεσμα την υπερβόσκηση και την ερημοποίηση της φύσης.
Εκεί απ΄όπου περνούν τα κοπάδια τους οι κτηνοτρόφοι, δεν βρίσκεις να μαζέψεις ούτε ένα χόρτο τον Χειμώνα για να φας!
Και ύστερα οι ίδιοι, αυτοί που δημιουργούν τους υπερπληθυσμούς των κατσικιών, μιλάνε ενάντια στο αγριόγιδο, ενάντια στο Πλατώνι, ενάντια στον Αίγαγρο, ή ενάντια στα ελάφια των ηπειρωτικών βουνών, όταν αυτά "τολμήσουν" να κάνουν την εμφάνισή τους μέσα στην άγρια φύση!
Και πόσο εκνευρίζεσαι, όταν επιτέλους ανακαλύψεις μία όμορφη ακτή, μία όμορφη αμμουδιά, ένα απάνεμο μέρος, για να κάνεις το μπάνιο σου, και βλέπεις, ότι σχεδόν δίπλα σου είναι ιχθυοτροφεία!
Άλλο ένα αποτέλεσμα της κρεατοφαγίας - ψαροφαγίας!
Μικρή σμέρνα νεκρή, πεταμένη μέσα σε λιμάνι. Υπάρχουν και άλλες στον βυθό.
Σκέφθηκες ποτέ πόσα εκατομμύρια ζώα της θάλασσας πεθαίνουν κάθε χρόνο, για να πεταχθούν, επειδή πιάστηκαν "κατά λάθος" σε κάποιο δίκτυ ή σε κάποια πετονιά;
Αλλά η ψαροφαγία δεν σκοτώνει μόνον τα ψάρια και ό,τι άλλο πιαστεί "κατά λάθος" στα δίχτυα. Σκοτώνει και όλα τα ζώα που χρησιμοποιούν οι ψαράδες ως δόλωμα. Οι Αστερίες, τα καρτσίνια, διάφορα κοχύλια, οι πεταλίδες είναι μόνον μερικά από αυτά που κυνηγήθηκαν μέχρι εξαφανίσεως σε πολλά μέρη, μόνον και μόνον για να χρησιμοποιηθούν ως δόλωμα για άλλα ζώα της θάλασσας...
