Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε με μεγάλη χαρά να επισκέπτονται τον κήπο μας όλο και περισσότερες Τσίχλες.
Οι Τσίχλες είναι πολύ όμορφα πουλιά, που κυνηγήθηκαν πολύ στο παρελθόν και από κοινό πουλί της Ελληνικής φύσης που είναι κανονικά, έφθασε στο σημείο, να χαθεί ή να κρύβεται από τον φόβο των τουφεκιών, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος της νεολαίας σήμερα να μην έχει δει ποτέ Τσίχλα και να μην την γνωρίζει.
Ιδιαίτερα τις ημέρες που χιονίζει στα βουνά, οι Τσίχλες κατεβαίνουν σε χαμηλότερο υψόμετρο, για να μπορέσουν να επιβιώσουν από το κρύο και για να βρουν τροφή.
Εδώ και μερικές ημέρες που κάνει πολύ κρύο, εμφανίσθηκαν ακόμη δύο Τσίχλες που μάλλον είναι ζευγάρι.
Δυστυχώς, παρατηρώντας πιο προσεκτικά είδαμε, ότι μόνον η μία ήταν υγιής. Η δεύτερη (αριστερά) ήταν τραυματισμένη στο δεξί μέρος του προσώπου της.
Δεν γνωρίζουμε την αιτία του τραυματισμού. Ίσως κάποια γάτα (ένας λόγος που είμαστε υπέρ της στείρωσης των γατιών είναι το ότι, όταν αυξάνεται πολύ ο αριθμός τους, εξαφανίζουν όλα τα άγρια ζωάκια, όπως έντομα, σαύρες, πουλιά κ.λ.π.), ίσως κάποιο σκάγι, ίσως κάποια ασθένεια, ή κάτι άλλο.
Οι Τσίχλες εκτός από πολύ όμορφες είναι και πολύ χρήσιμες για τους γεωργούς και τους κηπουρούς, διότι τρώνε διάφορα είδη εντόμων και Σαλιγκάρια.
Η Τσίχλα της ανωτέρω φωτογραφίας κρατάει με το ράμφος της ένα Σαλιγκάρι.
Η λήψη των τελευταίων δύο φωτογραφιών έχει γίνει σε πάρκο στην Γερμανία. Μία Τσίχλα έχει βρει μία σκληρή πέτρινη γωνία, όπου κτυπάει το Σαλιγκάρι, για να σπάσει το κέλυφος και να φάει το εσωτερικό του Σαλιγκαριού. Η γωνία μάλιστα είναι γεμάτη με σπασμένα κελύφη Σαλιγκαριών που αποδεικνύουν, ότι η Τσίχλα τρώει συχνά Σαλιγκάρια και πηγαίνει συστηματικά στο ίδιο σημείο - εργαλείο, για να σπάσει τα κελύφη τους.
Η Τσίχλα αποτελεί λοιπόν έναν χρήσιμο βοηθό του κηπουρού στο πάρκο.