Wen dürfen wir essen? (Ποιον επιτρέπεται να τρώμε;)

 Το Γερμανικό κανάλι Arte πρόβαλε μία σειρά ντοκυμαντέρ πέντε 32λεπτων επεισοδίων με τίτλο "Ποιόν (και όχι "τι") επιτρέπεται να τρώμε;". 

Κάθε επεισόδιο παρουσιάζει μία άλλη οπτική γωνία του ζητήματος της κρεατοφαγίας, προβάλλονται ζητήματα ηθικής, επιστημονικές έρευνες σχετικά με τις ομοιότητες μεταξύ του ανθρώπου και των ζώων, τα συναισθήματά τους, γίνεται αναφορά στις καταστροφικές επιπτώσεις της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων στο φυσικό περιβάλλον και παρουσιάζεται η δράση διαφόρων μεμονωμένων ατόμων και ομάδων πολιτών που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των ζώων. 

Επιπλέον παρουσιάζεται η δράση εκείνων που αναλαμβάνουν το δυσκολότερο κομμάτι, δηλαδή εκείνων που βρίσκουν την δύναμη να κινηματογραφούν την φρίκη πίσω από τους τοίχους σφαγείων και μεγακτηνοτροφικών μονάδων. Γιατί θέλει πραγματική δύναμη να βλέπεις να συμπεριφέρονται με βάναυσο τρόπο στα ζώα μπροστά στα μάτια σου και εσύ να μην μπορείς να κάνεις τίποτα, για να σταματήσεις το έγκλημα της κακοποίησής τους, διότι σε πολλές περιπτώσεις είναι, μάλιστα, νόμιμο ...

Οι τίτλοι των πέντε επεισοδίων της σειράς "Wen dürfen wir essen?" είναι: 1. Der Status Quo, 2. Natürlich, notwendig, normal (φυσικό, αναγκαίο, φυσιολογικό), 3. Tiere wie wir (Ζώα όπως εμείς), 4. Fleisch aus dem Labor (Κρέας από το εργαστήριο), 5. Das Ende des Fleischzeitalters (Το τέλος της εποχής του κρέατος).

Εάν θέλεις, κάνε "κλικ" στην ακόλουθη φωτογραφία και δες τα πέντε επεισόδια της σειράς "Wen dürfen wir essen?" (Ποιόν επιτρέπεται να τρώμε;) στην ιστοσελίδα του Γερμανικού καναλιού Arte:

Ή εναλλακτικά, εάν θέλεις, κάνε "κλικ" στην ακόλουθη φωτογραφία και δες τα πέντε επεισόδια στο youtube:

Επιστημονικές έρευνες αποδεικνύουν, ότι το κυνήγι των αγριόχοιρων ... αυξάνει τους πληθυσμούς τους!

Σε χώρες όπου ανέλαβαν οι κυνηγοί να μειώσουν τους αριθμούς των αγριόχοιρων (σε κάποιες περιπτώσεις κυνηγήθηκαν ανελέητα), όχι απλώς δεν κατάφεραν να μειώσουν τους πληθυσμούς τους, αλλά αντιθέτως, στις περιοχές αυτές οι αριθμοί των αγριόχοιρων αυξήθηκαν.

Το φαινόμενο απασχόλησε αναγνωρισμένους επιστήμονες, όπως ο Andrea Mazzatentan, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Teramo στην Ιταλία, ο οποίος εξηγεί το φαινόμενο ως εξής: τα αγριογούρουνα ζούνε σε μητριαρχικές ομάδες και κάθε ομάδα οδηγείται από ένα θηλυκό. Στην ομάδα υπάρχουν και νεότερα θηλυκά, τα οποία είναι ιεραρχικά κατώτερα. Τα αρσενικά αγριογούρουνα είναι συχνά μόνα, ή σχηματίζουν τις δικές τους παρέες.

Η θηλυκή οδηγός εκκρίνει δυνατές φερομόνες (χημικές ουσίες, οι οποίες δίνουν πληροφορίες μεταξύ των ομοειδών στο ζωικό βασίλειο), οι οποίες εμποδίζουν την γονιμότητα των νεότερων, ιεραρχικά κατώτερων θηλυκών, έτσι ώστε μόνον η οδηγός της ομάδας αναπαράγεται. Εάν οι κυνηγοί την σκοτώσουν, τότε η ομάδα διαλύεται. Τα αγριογούρουνα όμως είναι πολύ κοινωνικά ζώα και, όταν η αρχηγός της ομάδας σκοτωθεί, άμεση αντίδραση όλων των νεότερων θηλυκών είναι να αρχίσουν να αναπαράγονται περισσότερες από μία φορές μέσα στον ίδιο χρόνο, για να μπορέσει το κάθε ένα να δημιουργήσει την δική του ομάδα (στην ιστοσελίδα Wild beim Wild μπορείς να δεις σχετικό άρθρο και τη συνέντευξη με τον Καθηγητή: https://wildbeimwild.com/wissenschaft/die-jagdtaetigkeit-laesst-die-art-vermehren/46112/2021/07/11/).

Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και η μακροχρόνια έρευνα της Γαλλίδας επιστήμονος Sabrina Servanty, η οποία σύγκρινε για ένα χρονικό διάστημα 22 χρόνων τον πολλαπλασιασμό των αγριογούρουνων σε μία περιοχή, όπου κυνηγήθηκαν έντονα, με μία άλλη περιοχή, όπου δεν κυνηγήθηκαν τόσο έντονα. Το συμπέρασμα της έρευνας δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Journal of Animal Ecology” : Όταν ασκείται πίεση από το κυνήγι, αυξάνεται η γονιμότητα των αγριογούρουνων. Το κυνήγι λοιπόν, όχι απλώς δεν είναι αποτελεσματικό, αλλά αντιθέτως συμβάλλει στην αύξηση του αριθμού των αγριογούρουνων.

Ευχαριστούμε πολύ την Εφημερίδα των Συντακτών, η οποία δημοσίευσε ένα σχετικό άρθρο με τίτλο "Το κυνήγι δεν προσφέρει στον έλεγχο του πληθυσμού των αγριογούρουνων", το οποίο ετοιμάσαμε μαζί με τον Νίκο Ράπτη για το Ελληνικό Κόμμα Για τα Ζώα / Άνθρωπος - Φύση - Ζώα. Το Κόμμα για τα Ζώα σκοπεύει σε μία ανθρώπινη κοινωνία χωρίς βία, με σεβασμό προς τον άνθρωπο, προς την φύση και προς τα ζώα! Εάν θέλεις να διαβάσεις το άρθρο, κάνε "κλικ" στην ακόλουθη φωτογραφία και επισκέψου την ιστοσελίδα της Εφημερίδας των Συντακτών: 

Φωτογραφία (2020, Ιούλιος / Ερέτρια): ένα αγριογούρουνο με κρυμμένο το κεφάλι του πίσω από ξερά κλωνάρια και χόρτα στο κτήμα μας έξω από την Ερέτρια. Εμφανίστηκε ξαφνικά στο κτήμα, όπου ζούσε μόνο, χωρίς την αγέλη του και κρυβόταν όταν μας έβλεπε. Σε κάποια σημεία του κτήματος γεμίζουμε πήλινα ταψιά με νερό για όλα τα άγρια ζώα και έτσι έβρισκε και αυτό νερό μέσα στη ζέστη και την ξηρασία του Ιουλίου. Μετά από μερικές εβδομάδες εξαφανίστηκε πάλι. Ήταν η πρώτη φορά που είδαμε αγριόχοιρο στην περιοχή.

Στο κτήμα υπάρχει ελαιώνας. Δεν έκανε ζημιές. Αντιθέτως, με τη μουσούδα του "φρέζαρε" με φυσιολογικό τρόπο (εμείς δεν φρεζάρουμε ποτέ) σε μερικά σημεία το έδαφος κάτω από τα ελαιόδενδρα και το αέριζε. 

Η φρίκη πίσω από τους τοίχους των σφαγείων.

 Ο αριθμός των vegans, δηλαδή των ανθρώπων που δεν καταναλώνουν ζωικά προϊόντα, αυξάνεται παγκοσμίως, διότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν ότι η vegan διατροφή:

-  είναι αντίθετη στη βία απέναντι στα ζώα και στη θανάτωση των ζώων στην ξηρά και στη θάλασσα

-  ενισχύει τις αξίες σεβασμού απέναντι στα άλλα είδη, αλλά και στο συνάνθρωπο

-  είναι επιστημονικά αποδεδειγμένα η φιλικότερη προς το φυσικό περιβάλλον διατροφή

-  είναι πολύ υγιεινή, πλούσια και νόστιμη, με έναν ραγδαίως αυξάνοντα αριθμό προϊόντων σε ποσότητα και σε ποιότητα!

Ένα θέμα που αποσιωπάται συστηματικά από τα Μ.Μ.Ε. και γενικά από την πλειοψηφία των ανθρώπων είναι το ζήτημα της ηθικής απέναντι στα άλλα είδη. Και γεννάται το ερώτημα: γιατί δεν μας δείχνουν ποτέ ένα σφαγείο από μέσα εν ώρα λειτουργίας; Αφού είναι τόσο "φυσιολογικές" οι συνθήκες και η θανάτωση των ζώων μέσα στα σφαγεία, όπως θέλει να πιστεύει η πλειοψηφία των καταναλωτών κρέατος, γιατί οι κάμερες των δημοσιογράφων σταματούν πάντα έξω από το σφαγείο; 

Διότι απλούστατα μέσα στα σφαγεία επικρατεί φόβος, αγωνία, δυστυχία, πόνος, θάνατος, φρίκη. Κανένας άνθρωπος δεν θα ήθελε να είναι στη θέση ενός ζώου που περιμένει τη σειρά του μέσα στο σφαγείο. 

Εάν θέλεις να γνωρίσεις την αλήθεια, μπορείς να δεις στο ίντερνετ αμέτρητα βίντεο οργανώσεων για τα δικαιώματα των ζώων, όπως για παράδειγμα της Animalequality, Peta, Animals Australia, Viva και πολλές άλλες.

Εάν θέλεις, κάνε "κλικ" στην ακόλουθη φωτογραφία με το φορτηγό που μεταφέρει ζώα προς το σφαγείο και δες μερικά από τα νεότερα βίντεο του Γερμανικού τμήματος της οργάνωσης για τα δικαιώματα των ζώων Animalequality.de. Τα περισσότερα βίντεο προέρχονται από χώρες, όπου υποτίθεται, ότι σύμφωνα με το Νόμο, τα ζώα πρέπει να αναισθητοποιούνται πριν σφαχθούν, έτσι ώστε ο θάνατος να είναι ανώδυνος ... :