Προστατεύουμε τους υγροτόπους

 Το 1971 στις 2 Φεβρουαρίου στο Ραμσάρ στο Ιράν υπογράφηκε η συνθήκη για τους υγροτόπους, γνωστή ως συνθήκη Ramsar και για τον λόγο αυτό η 2 Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων.

Οι υγρότοποι είναι σημαντικότατης οικολογικής αξίας οικοσυστήματα και αποτελούν πολύτιμα ενδιαιτήματα για τα άγρια πουλιά. Τεράστια είναι η αξία τους για τα μεταναστευτικά πουλιά, τα οποία έχουν την ανάγκη να ξεκουράζονται και να ανακτούν τις δυνάμεις τους κατά την διάρκεια του μεγάλου μεταναστευτικού τους ταξιδιού κάθε Άνοιξη προς τον Βορρά και κάθε Φθινόπωρο προς τον Νότο.

Μία μερίδα ανθρώπων συνεχίζει να υποτιμά την αξία των υγροτόπων και η αδιαφορία τους εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, όπως μπάζα, σκουπίδια, κυνήγι, καταπατήσεις κ.ά. 

Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα. Κάθε υγρότοπος μπορεί να προστατεύεται και παράλληλα να αποτελεί πόλο έλξης όλων των πολιτών, αθλητών και τουριστών.

Κάποιοι από τους υγροτόπους που βρίσκονται σχετικά κοντά στην Ερέτρια είναι ο υγρότοπος Ωρωπού, Αυλίδας, Λαμψάκου και λίγο πιο μακριά, μετά τη Ν. Αρτάκη, ο υγρότοπος Λιβάδι - Κολοβρέχτης.

Φωτογραφία (2022 Οκτώβριος): Ακριβώς απέναντι από την Ερέτρια βρίσκεται ο υγρότοπος Ωρωπού. Από την προβλήτα των ferry boat Ωρωπού μέσα σε λίγα λεπτά περπατώντας ή και με ποδήλατο έχουμε πρόσβαση στον υγρότοπο του Ωρωπού. 

Η διαδρομή ξεκινά μετά το τέλος της προβλήτας δυτικά, είναι παραθαλάσσια, ήσυχη και κατά ένα μέρος υπό την σκιά των Αλμυρικιών. 

Υπάρχει πρόσβαση και για αυτοκίνητα, αλλά πάντα προτιμάμε τα πόδια και το ποδήλατο, ιδιαίτερα όταν θέλουμε να πλησιάσουμε στην φύση, έτσι ώστε να μην την καταστρέφουμε περισσότερο. Αρκετά υπέφερε μέχρι τώρα. 

Στον υγρότοπο του Ωρωπού μπορείς να παρατηρήσεις διάφορα είδη πουλιών, κατά καιρούς μάλιστα και κάποια Φοινικόπτερα. Εννοείται, ότι παρατηρούμε από απόσταση τα πουλιά. Δεν τα πλησιάζουμε, δεν τα ενοχλούμε, δεν τα τρομάζουμε. Κάθε πέταγμά των πουλιών λόγω του φόβου που μπορεί να προκαλεί άσκοπα ένα επισκέπτης, σημαίνει για τα πουλιά απώλεια πολύτιμης ενέργειας!

Φωτογραφία (2019 Φεβρουάριος): ένας Πορφυροτσικνιάς (είδος Ερωδιού) στον υγρότοπο Αυλίδας. 

Ο υγρότοπος Αυλίδας βρίσκεται σχετικά κοντά στην κρεμαστή γέφυρα της Χαλκίδας. Όταν επισκεπτόμαστε υγροτόπους, αλλά και γενικά την φύση, καλό είναι να έχουμε μαζί μας κιάλια, ώστε να μπορούμε να κάνουμε παρατήρηση πουλιών. 

Φωτογραφία (2022 Ιανουάριος): στη Νότια έξοδο από τη Χαλκίδα συναντάμε τον υγρότοπο της Λαμψάκου. Αν και ο υγρότοπος έχει υποφέρει στο παρελθόν από ανθρώπινες ενέργειες όπως μπαζώματα, σκουπίδια και αντιμετωπίσθηκε με μεγάλη αδιαφορία, πολλά είδη πουλιών συνεχίζουν να τον επισκέπτονται, ιδιαίτερα κατά το μεταναστευτικό τους ταξίδι. 

Για τα πουλιά, αυτά τα λιγοστά σημεία με τις καλαμιές, τα βούρλα και άλλα υγροτοπικά φυτά της Ελληνικής φύσης, αποτελούν πολύτιμο καταφύγιο και τόπο αναπαραγωγής. 

Φωτογραφία (2022 Ιανουάριος): Ένα Μαυροβουτηχτάρι στον υγρότοπο της Λαμψάκου με χειμερινό ανοικτόχρωμο πτέρωμα. Το καλοκαίρι το πτέρωμά του είναι σκούρο. 

Εάν έχεις κιάλια μαζί σου ή φωτογραφικό φακό με ζουμ, θα παρατηρήσεις όμορφες λεπτομέρειες, όπως ότι έχει έντονα κόκκινα μάτια. 

Κάθε υγρότοπος μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης για τον ήπιο - οικολογικό τουρισμό και, με βάση την προστασία της φύσης, να προσφέρει ποιότητα ζωής στους κατοίκους της περιοχής και οικονομικά οφέλη, χωρίς να καταστρέφεται η φύση. 

Αυτό επιτυγχάνεται, όταν οι επισκέπτες κινούνται με τα πόδια, ή με το ποδήλατο επάνω σε συγκεκριμένους διαδρόμους και όχι παντού, έτσι ώστε να μην "τσαλαπατούν" την υγροτοπική βλάστηση, διάφορα μικρά ζώα, ή ακόμη και αυγά ή νεοσσούς πουλιών την Άνοιξη. 

Η φύτευση μίας σειράς με υγροχαρή φυτά της Ελληνικής φύσης, π.χ. Αλμυρίκια, κατά μήκος του δρόμου και μερικά παγκάκια ή και τραπεζάκια, αλλά και κάδοι Ανακύκλωσης, θα ήταν μία καλή αρχή.

Επίσης, η τοποθέτηση πινακίδων με κάποιους κανόνες σωστής συμπεριφοράς (π.χ. χωρίστε τα απορρίματά σας - Ανακυκλώστε, μην ενοχλείτε τα πουλιά κ.λπ.) και με φωτογραφίες και πληροφορίες για τα είδη των πουλιών, των φυτών και των ειδών της θαλάσσιας ζωής, που μπορεί να παρατηρήσει ο επισκέπτης στην περιοχή, θα μετατρέψει άμεσα τον χώρο σε πεδίο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. 

Φωτογραφία (2022 Ιανουάριος): στο βάθος διακρίνεται το ψηλότερο βουνό της Εύβοιας, η Δίρφυς, χιονισμένη. 

Φωτογραφία (2022 Ιανουάριος): ο Λευκοτσικνιάς της φωτογραφίας έχει τόσο συνηθίσει και εμπιστευτεί τους ανθρώπους, ώστε κινείται αμέριμνος μπροστά στον κόσμο κοντά σε καφετέριες της παραλίας Λαμψάκου. 

Φωτογραφία (2022 Ιανουάριος): Βουτηχτάρα στον υγρότοπο της Λαμψάκου.

Φωτογραφία (2022 Ιανουάριος): Γλάροι και Κορμοράνος στην Νότια έξοδο της Χαλκίδας προς Λάμψακο.

Φωτογραφία (2023 Ιανουάριος): υγρότοπος Λιβάδι ή Κολοβρέχτης με άμπωτη. 

Ο υγρότοπος βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα μετά τη Χαλκίδα και πριν μπούμε στα Ψαχνά. 

Σε όλη την περιοχή φαίνεται έντονα το φαινόμενο της παλίρροιας με τα νερά της θάλασσας να ανεβαίνουν (πλημμυρίδα) για περίπου έξι ώρες και δώδεκα λεπτά και έπειτα να κατεβαίνουν (άμπωτη) για έξι ώρες και δώδεκα λεπτά λόγω του μαγνητικού πεδίου της Σελήνης. Παλαιότερα πολλοί αποκαλούσαν το φαινόμενο ως "τα Τρελά Νερά της Χαλκίδας".... 

 Φωτογραφία (2023 Ιανουάριος): και ο υγρότοπος Λιβάδι - Κολοβρέχτης, όπως και πολλοί άλλοι υγρότοποι της Ελλάδας, έχει υποφέρει στο παρελθόν από μπάζα, σκουπίδια, κυνήγι, χοιροστάσια, διάφορες άλλες άμεσες απειλές και πολλή αδιαφορία.

Ήδη από την δεκαετία του 1980 υπάρχουν ενεργοί πολίτες που αγωνίζονται για την σωτηρία του Λιβάδι - Κολοβρέχτη και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα τον αγώνα τους, ώστε ο υγροβιότοπος να μπει στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000, να προστατευθεί και να αποτελέσει επισκέψιμο μέρος για Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση μαθητών και ενηλίκων.