Το δράμα της υπεραλίευσης της θάλασσας συνεχίζεται! Έως πότε; ....

 Η υπεραλίευση της θάλασσας είναι ένα ανθρωπογενές πρόβλημα, το οποίο αποσιωπάται συστηματικά!

Ζούμε σε μία χώρα που περιβάλλεται από θάλασσα, στην οποία υπήρχε μία εκπληκτική βιοποικιλότητα έως την δεκαετία του 1970. Από τότε μέχρι σήμερα ο άνθρωπος σχεδόν ανεμπόδιστα αδειάζει την θάλασσα από κάθε μορφής ζωντανό οργανισμό, λες και η άγρια ζωή είναι ιδιοκτησία του. Αυτή η λεηλασία της θάλασσας πρέπει να σταματήσει.

Ακολουθούν δύο αποσπάσματα από ένα πολύ δυναμικό άρθρο του Ινστιτούτου Θαλασσίων Ερευνών "Αρχιπέλαγος", το οποίο όλοι πρέπει να διαβάσουν:
"Η πολιτεία επιμένει επί δεκαετίες να μην εφαρμόζει κανένα μέτρο ουσιαστικής αντιμετώπισης της υπεραλίευσης, αλλά και κανένα μέτρο αειφόρου διαχείρισης της αλιείας, ενώ ταυτόχρονα όλοι μας συμβάλλουμε στην εξάντληση των αλιευμάτων και των θαλάσσιων πόρων ως αλιείς, έμποροι ή καταναλωτές."
"Το χταπόδι ... είναι ένα ευφυέστατο είδος με ιδιαίτερες χαρακτηριστικές ικανότητες όπως άλλωστε και πάρα πολλά άλλα ζωικά είδη. Ζούμε όμως σε μία εποχή που έχουμε αδειάσει τις θάλασσες μας και από τα αποθέματα χταποδιών, ενώ τη θερινή περίοδο το ψάρεμά τους μοιάζει σαν εθνικό σπορ αποδεκάτισης από ερασιτέχνες και επαγγελματίες με έπαθλο το ποιος θα ψαρέψει το τελευταίο."
Εάν θέλεις, κάνε "κλικ" στην ακόλουθη φωτογραφία με την μικρή σουπιά και διάβασε ολόκληρο το άρθρο του Ινστιτούτου Θαλασσίων Ερευνών "Αρχιπέλαγος". Πραγματικά αξίζει να το διαβάσεις!

Φωτογραφία (2020, Ιούλιος / Ερέτρια): Ενώ κάναμε παρατήρηση βυθού με την μάσκα, ένα πανέμορφο μωρό Σουπιά μας παρατηρούσε και αυτό με περιέργεια. Η απόλαυση να παρατηρείς τα ζώα της θάλασσας  ζωντανά είναι πολύ μεγαλύτερη από το να τα τρως. Θυμάμαι την θάλασσα της Ερέτριας γεμάτη με Σουπιές μέχρι την δεκαετία του 1970. Σήμερα είσαι πολύ τυχερός, εάν μπορέσεις να δεις έστω και μία!...