Στον βυθό της θάλασσας ζει ένας κόσμος πολύ διαφορετικός από τον δικό μας στην ξηρά, ο οποίος είναι πανέμορφος, αξιοθαύμαστος και αξίζει με κάθε ευκαιρία να τον παρατηρούμε με μάσκα.
Όταν παρατηρείς τα ζώα της θάλασσας ζωντανά, χωρίς να τα σκοτώνεις, χωρίς να τα ενοχλείς, θα δεις, ότι πολύ σύντομα θα σε εμπιστεύονται και θα σε πλησιάζουν. Εάν πηγαίνεις την ίδια ώρα στο ίδιο σημείο, θα αρχίσεις να τα αναγνωρίζεις, γιατί πολλά από τα ψάρια συχνάζουν στο ίδιο σημείο. Όταν σε δουν για πρώτη φορά, θα τα δεις να ανοίγουν τα μάτια τους πλατιά και με φόβο να αποφεύγουν να σε πλησιάσουν. Ημέρα με την ημέρα όμως θα δεις, ότι τα ίδια ψάρια, σε αναγνωρίζουν πλέον, σε πλησιάζουν όλο και περισσότερο, η συμπεριφορά τους γίνεται όλο και πιο φυσιολογική, το φοβισμένο βλέμμα της πρώτης ημέρας φεύγει και παραμένουν κοντά σου κοιτώντας με φυσιολογικό τρόπο άλλοτε εσένα και άλλοτε άλλα πράγματα γύρω τους.
Φωτογραφία: ένα πανέμορφο μωρό Σουπιά, μεγέθους μόλις μερικών εκατοστών στην θάλασσα της Ερέτριας. Στην αρχή φοβήθηκε και μάλιστα έριξε ... μια σταλιά μελάνι, αλλά σύντομα κατάλαβε, ότι είχαμε φιλικές διαθέσεις και μας άφησε να το πλησιάσουμε.
Λίγα μέτρα πιο μακριά ήταν ένα περίπου δεκάχρονο αγόρι με μάσκα μαζί με την μητέρα του. Κάποια στιγμή το αγόρι έβγαλε το κεφάλι από την θάλασσα και φώναξε με πλατύ χαμόγελο και με θαυμασμό: "Μαμά, ένα όμορφο ψαράκι!" και η μαμά απάντησε: "Πιάσε το να το φάμε!". Το χαμόγελο, ο θαυμασμός και η καλή διάθεση του παιδιού "πάγωσαν" και αμίλητο, χωρίς να απαντήσει, ξαναβούτηξε το κεφάλι στο νερό....
Λάθος! Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αγαπάνε, να θαυμάζουν και να σέβονται την ομορφιά της φύσης γύρω τους! Ό,τι πιο όμορφο υπάρχει σε αυτόν τον Πλανήτη είναι η φύση με τα τοπία της και τα πλάσματά της! Εάν ο άνθρωπος από μικρός δεν μάθει να τα εκτιμάει, τότε θα στρέψει το ενδιαφέρον του σε άλλα πράγματα, τα οποία συνήθως είναι ματαιότητα, υλισμός, εγωισμός ή και παρανομία!
